• 1) Aσθένεια (σωματική και ψυχική):
  • εις αρρωστιά μεγάλη ήπεσεν ο Πεζόστρατος με κάηλες (Eρωτόκρ. A´ 1373· Πανώρ. Α´ 87).
• 2) Aρρώστια από απογοήτευση:
  • ο γενεράλης φτάνει κει … να του πει παρηγοριές, εις αρρωστιά μην πέσει (Tζάνε, Kρ. πόλ. 428¹²).

[αρχ. ουσ. αρρωστία. Oι τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. και σήμ.]

• παιδική, σωματική, ψυχική ~ |

• βαριά ~ phr tuberculosis or syphilis |

• ήταν άρρωστος από μια ~ του λάρυγγα, που τον εμπόδιζε να μιλά ομαλά (Theotokas) |

• έμαθε να γιατρεύει τις άπειρες αρρώστιες, που μαστίζουν τους ανθρώπους (Penteas) |

• ζει ακόμα με την ~του Πάρκινσον (Chatzigiannis) |

• folks. πέφτω σ' αρρωστιά, σε κίνδυνο μεγάλο, | κράζω το γιατρό, τον πόνο μου να γιάνει (DPetrop)

• ① psychological disorder:
  • έχει την ~να κάνει τον πλούσιο

• ⓐ excessive preoccupation w., weakness, craze, mania, bug (near-syn ελάττωμα, μανία):
  • έχει την ~της πολιτικής |
  • η ~ του είναι τα χαρτιά και το ξενύχτι

[fr postmed, MG αρρώστια (bes αρρωστία & αρρωστιά) ← K (also pap), AG ἀρρωστία]

• woman disposed to sickness, sickly woman:
  • θέλει ασύγκριτα λιγότερα για να ευημερεί απ' την άλλη εκείνη ~,που κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού με πληρωμένα χέρια (Katsigra)

[substantiv. f of αρρωστιάρης2]

• sickly person:
  • σκουληκοφαγωμένα πατερά ξεχώριζαν από τις πέτρες των τοίχων σαν αποστήματα σε πρόσωπο αρρωστιάρη (Palam) |
  • ο φτωχός, ο ~ κλ εμποδίζεται να είναι ευδαίμων (Tatakis)

[substantiv. m of αρρωστιάρης2]

• ① disposed to sickness, habitually sick, sickly, weak (syn αρρωστιάρικος 1, L ασθενικός, near-syn καχεκτικός):
  • ~άνθρωπος, γυναίκα αρρωστιάρα, παιδί αρρωστιάρικο, δέντρο αρρωστιάρικο, σταφύλι αρρωστιάρικο |
  • folkt από τότε που γεννήθηκε η κόρη του βασιλιά ήταν αρρωστιάρα |
  • ήρθε λιγνός, ~, φαγωμένος από την προσευχή και τη νήστεια (Kazantz) |
  • οι νέοι, όταν είναι αρρωστιάρηδες, μπορεί να ζητήσουν νωρίτερα την επιστροφή τους στο χωριό (Evelpidis) |
  • αν οι γονιοί είναι αρρωστιάρηδες, τέτοια θα είναι και τα παιδιά (Saratsis)

• ② fig dim, faint (syn αδύνατος, L αμυδρός):
  • αρρωστιάρικο φως

[fr postmed (Somavera) αρρωστιάρης, der of αρρωστία w. suff -άρης]

• in a sickly manner, morbidly (syn L ασθενικά):
  • να δυο μέλισσες στο τζάμι μου, που αργοκινιένται σιωπηλά και ~(Proussis)

[der of αρρωστιάρικος]

• ① disposed to sickness, habitually sick, sickly, weak (syn in αρρωστιάρης2):
  • τη ρώτησε πώς γίνεται τα δικά της παιδιά, που καλοτρώνε, να είναι αρρωστιάρικα (Loukatos) |
  • τ' αρρωστιάρικα παιδιά τα σκότωνε αμέσως (ChZalokostas, adapted) |
  • η αστυκτηνιατρική υπηρεσία μας φυλάει από άρρωστα ή αρρωστιάρικα ή γέρικα ζώα (Saratsis)

• ⓐ caused by, or indicative of, sickness, sickly (syn in αρρωστημένος2 1b):
  • αρρωστιάρικη πνοή |
  • τα πλευρά του ξεχώριζαν με μιαν αρρωστιάρικην ασπρίλα (Lazaridis) |
  • πολλές αρρωστιάρικες καταστάσεις δεν έχουν αφορμές οργανικές, αλλά ψυχολογικές |
  • το άσθμα, τα έλκη κλ (Evelpidis)

• ② bearing the marks of a sickly constitution, sickly, weak:
  • λιγνός, ~λαιμός |
  • αρρωστιάρικες μορφές |
  • poem είχα κάτι αρρωστιάρικα δάχτυλα, μέσα γλιστρούσε ανεπανόρθωτα το καθετί (Anagnostakis)

• ⓑ fig pale or weak in appearance, lacking vigor, sickly (syn in αρρωστημένος2 2):
  • ~ήλιος, αρρωστιάρικα χαμόσπιτα |
  • ένα φύλλο καστανιάς κιτρινισμένο τράβηξε την προσοχή του με τη θλιβερή, αρρωστιάρικη υποβλητική του εμφάνιση (Evangelidis) |
  • όλοι κάθονταν γύρω γύρω φέρνοντας ορθό στα χέρια τους το αρρωστιάρικο άνθος της ανίας (Tsitseli) |
  • folks. βρε κάμπε αρρωστιάρικε, βρε κάμπε μαραζιάρη, | με τη δική μου λεβεντιά να στολιστείς γυρεύεις; (NPolitis)

• ③ sick, morbid, abnormal (syn in αρρωστημένος 4):
  • ευαισθησία ασυνήθιστη και σχεδόν αρρωστιάρικη συναισθηματικότητα ζευγαρώνουνται με ακονισμένη εξυπνάδα κλ (Theodoridis) |
  • οι απωθημένες τάσεις, οι αρρωστιάρικες επιθυμίες του μίσους, της οργής κλ γίνονται όπλα φοβερά (Evelpidis)

[fr postmed (Somavera) αρρωστιάρικος, der of αρρωστιάρης w. suff -ικος]