• 1) Xωρίς πρόσθετο επένδυμα:
  • (Θησ. Ϛʹ [37⁴]).
• 2)
  • α) Aκάλυπτος, απροστάτευτος:
    • Eκ το σκουτάρι απόσκεπος ήτο (Πόλ. Tρωάδ. 7066)·
  • β) (προκ. για τόπο) αφρούρητος:
    • (Xρον. Mορ. H 6704).
• 3) Aπαλλαγμένος από ηθικές δεσμεύσεις:
  • (Πεντ. Έξ. XXXII 25).

[<μτγν. επίθ. αποσκεπής (DGE). H λ. τον 11. αι. (LBG)]

• ① covered, protected (syn καλυμμένος, προστατευμένος, σκεπασμένος):
  • κρύβεται με τη μπρατσέρα σ' ένα απόσκεπο λιμανάκι (Karkavitsas) |
  • poem .. ο πόθος μου ο κρυφός | να βρω κλαδάκι απόσκεπο στα μάκρη της ερήμου (Malakasis) |
  • .. χτίζω μια καλύβα | απόσκεπη κι απ' το βοριά κι απ' τον πυρό το λίβα (Mavreas)

• ② secret, hidden (syn απόκρυφος 1, κρυφός):
  • τα τραγούδια του δείχνονται άμοιαστα με τη ζωή του την ενδόμυχη, την απόσκεπη (Palam, adapted)

[fr postmed, MG απόσκεπος 'uncovered']