• Tολμηρός, θαρραλέος, γενναίος:
  • την ανδρεία του Διγενή και την πολλά απόκοτη καρδία (Διγ. O 1494)·
  • προς τα πλήθη των Tουρκών απόκοτοι χυθήκαν (Aχέλ. 304).

• Tο ουδ. ως ουσ. = τόλμη, θάρρος, παλληκαριά:
  • (Aργυρ., Bάρν. K 90).

[αβέβ. ετυμ. H λ. στο Bλάχ. και σήμ. ιδιωμ.]

• ① bold, brave, daring, intrepid (syn θαρραλέος, τολμηρός):
  • πολύ ~ είναι αυτός ο γιδάρης! δεν έχει φόβο κανένα για το μαρτύριο, για το θάνατο; (Panagiotop) |
  • τότες ήμασταν δυναμεροί κι απόκοτοι και πααίναμε στα τείχια σερνάμενοι στην κοιλιά (Petsalis) |
  • φλογίστηκαν οι καρδιές της πιο ζωντανής, της πιο θαρραλέας, ας πούμε και της πιο απόκοτης μερίδας του έθνους (Pappageotes) |
  • poem και στους οχτρούς να πάει μονάχος του, να τους παραφυλάξει |.. ~ περίσσια πρέπει να 'ναι (Homer Il 10.41 Kaz-Kakr) |
  • με βήμα λεύτερο περνούσε | απόκοτη κι αντρόπιαστη, άφοβα θωρώντας (Palam)

• ⓐ foolhardy, reckless (syn απερίσκεπτος 3, παράτολμος):
  • αυτά λοιπόν που συ και οι πολλοί ονομάζετε ανδρεία, εγώ τα ονομάζω παράτολμα και απόκοτα (Papanoutsos) |
  • τυχερός κι ~ αλλά ποιος το 'πε ότι δεν της αρέσουνε της μοίρας οι μεγάλες αποτολμιές; (Petsalis) |
  • poem τον άγνωστο έφερα θεό και, ~, αψήφησα | την πολεμόχαρη Παλλάδα .. (Palam)

• ② bold, impudent, audacious (syn θρασύς):
  • οι πειρατές έκαναν την εμφάνισή τους άγριοι, απόκοτοι, αχαλίνωτοι (Prevelakis) |
  • ήταν και πολύ ~ ο τρόπος που έγινε το πράγμα - χοντρή προσβολή για όλο το χωριό (Myriv) |
  • να μην ξανάβλεπε έπειτα το θρασύ κι απόκοτο και βλάστημο εκείνο πέρασμα των πολύχρωμων σανταλιών (FPolitis) |
  • poem Tηλέμαχε γλωσσά κι απόκοτε, τι λόγια αυτά που κρένεις; (Homer Od 2.85 Kaz-Kakr) |
  • πράξη απόκοτη είναι τούτη και γεμάτη αδιαντροπιά (Stavrou Ar)

• ③ steep, abrupt (syn απόκρημνος):
  • τέτοιοι είναι οι δυο γιγάντοι, ο Άθως και ο Aντάθως με τα ραχόνια τους τ' απόκοτα (Papatsonis)

[fr postmed, MG απόκοτος, cpd of από & MG κόττος 'cube, die']