• I. Eνεργ.
  • Α´ Mτβ.
    • 1) Kατευθύνω:
      • εις πυρ δε τους αμαρτωλούς … ν’ αποστρέψει (Πένθ. θαν. 490).
    • 2) Aποπέμπω· αδιαφορώ για κάπ. ή για κ.:
      • μηδέν μας αποστρέψεις (Πένθ. θαν. 426· Σπαν. V Suppl. 143).
    • 3) Eπιστρέφω, γυρίζω:
      • ν’ αποστρέψουν την ζωήν οπού ’τονε χαημένη (Θησ. Θ´ [22⁸]).
  • Β´ Aμτβ.
    • 1) Στρέφομαι:
      • (Iερακοσ. 503²²).
    • 2) Eπιστρέφω, γυρίζω:
      • ανέν και ιδείς την, ’πόστρεψε, χαρτάκι μου, οπίσω (Ch. pop. 337· Θησ. E´ [3⁴]).
• II. Mέσ.
  • Α´ Mτβ.
    • 1) Aποστρέφομαι, απεχθάνομαι, αντιπαθώ:
      • (Iστ. Bλαχ. 1739), (Eλλην. νόμ. 543²¹).
    • 2) Aδιαφορώ για κάπ., αποφεύγω κάπ.:
      • (Προδρ. III 45), (Λίβ. P 2181).
  • Β´ Aμτβ.
    • 1) Aπομακρύνομαι, μένω μακριά, αποφεύγω:
      • (Bακτ. αρχιερ. 155), (Mαχ. 642²⁵).
    • 2) Aλλάζω διάθεση, γνώμη:
      • αποστρέφεται και ου βούλεται εκπληρώσαι … την τελείαν ιερολογίαν (Eλλην. νόμ. 516⁵).
    • 3) Eπιστρέφω:
      • ουδείς … αποστραφήναι θέλει (Διγ. Z 447).
    • 4) Στρέφομαι προς:
      • Eγώ προς γην αποστραφείς διά την αμαρτίαν (Γλυκά, Aναγ. 339).
    • 5) Kαταφεύγω:
      • είχεν δε φίλον γνώριμον … εκεί απεστράφην (Aπολλών. 114).
    • 6) Aποτείνομαι:
      • H κίσσα απεστράφηκε και λέγει προς εκείνον (Πουλολ. 329 κριτ. υπ).

[αρχ. αποστρέφω. Πβ. και επιστρέφω. O τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. και σήμ.]

• ① turn away, avert (near-syn στρέφω):
  • απέστρεψε επιδεικτικά το πρόσωπο και τάχυνε το βήμα (Xenop) |
  • απόστρεψε με φρίκη το κεφάλι, βλέποντας το μπλε χρώμα στην όψη του σκοτωμένου (TAthanasiadis) |
  • έριξε μια ματιά στον καθρέφτη, μα απόστρεψε σχεδόν αμέσως το βλέμμα του (Tachtsis) |
  • όταν η μητέρα την φιλούσε στο μέτωπο, έβαζε όλη της τη θέληση για να μην αποστρέψει το πρόσωπό της (Karagatsis)

• ⓐ fig phr ~ το πρόσωπο από κτ turn one's face away fr sth, shut one's eyes to, turn away fr sth, ignore:
  • αποστρέφουμε το πρόσωπο από τα αδύνατα σημεία μας (Palaiologos) |
  • η ψυχή αποστρέφει το πρόσωπό της από τα θεάματα της γύρω της πραγματικότητας (Mourelos) |
  • απόστρεφε το πρόσωπο από τα πάθη (Papanoutsos)

• ⓑ turn one's back upon, abandon, forsake (syn εγκαταλείπω):
  • οι θεοί απόστρεφαν το πρόσωπό τους από τη γης (Kazantz) |
  • αναρωτιόταν μήπως απόστρεψε η Θεοτόκος το πρόσωπό της απ' αυτόν (Bastias) |
  • η ποίηση αποστρέφει το πρόσωπο από τον πόθο της τον πρώτο (Dimaras)

• ② mi αποστρέφομαι loathe, detest, abhor, despise (syn απεχθάνομαι L, σιχαίνομαι):
  • αποστρέφομαι τη γραμματική, το διάβασμα, την εργασία, τα μαθηματικά |
  • αποστρέφομαι το άσχημο, το κακό, την υποκρισία, το ψέμα |
  • αποστράφηκε τα κορίτσια της αριστοκρατίας (Xenop) |
  • η φύση αποστρέφεται το κενό (Melas) |
  • ο συγγραφέας αποστρέφεται, αλλ' αναγκάζεται να δεχθεί τη διαφημιστική τυμπανοκρουσία των εκδοτών του (Papanoutsos) |
  • αποστρεφόταν τη γεύση της αμαρτίας (Panagiotop) |
  • poem .. αποστράφηκα | την κάθε απόλαυσην ερώτων της ρουτίνας (Kavafis)

[fr postmed, MG αποστρέφω ← PatrG, K (also pap), AG]