Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: απολογούμαι

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

απολογούμαι [apoloγúme] Ρ10.9β : υπερασπίζω τον εαυτό μου με γραπτή ή προφορική ομιλία ή γενικά δίνω εξηγήσεις σχετικά με κατηγορία που με βαρύνει: Ο κατηγορούμενος αρνήθηκε να απολογηθεί. Οι κατηγορούμενοι ζήτησαν τριήμερη προθεσμία για να απολογηθούν. || (επέκτ.) δίνω λόγο, παρέχω εξηγήσεις σε κπ. για να δικαιολογήσω κτ. που έχω κάνει: Δε χρειάζεται να απολογείσαι γι΄ αυτά που είπες / που έκανες.
[λόγ. < αρχ. ἀπολογοῦμαι]

[Λεξικό Κριαρά]

απολογούμαι· απιλογούμαι· απιλοούμαι· απολοούμαι· ’πιλοούμαι· ’πολογούμαι· αόρ. επιλογήθην, ‑ηκα.

1)
- α) Aπολογούμαι στο δικαστήριο υπερασπίζοντας τον εαυτό μου, αποκρούω κατηγορία:
  - (Eλλην. νόμ. 573⁶)·
  - ο αγκαλόμενος ζητά της αυλής ημέραν διά να απολογηθεί (Aσσίζ. 340⁸)·
- β) λογοδοτώ:
  - εις τον αδέκαστον Kριτήν τι ν’ απολογηθούμεν (Πένθ. θαν. 500).
2) Yπερασπίζομαι κάπ.:
- απιλογάται (ενν. ο Θεός) εμέν εις την ημέρα της στεναχωριάς μου (Πεντ. Γέν. XXXV 3).
3) Aναλαμβάνω ευθύνες, υποχρεώσεις:
- άπελθε να ’σαι λεύθερη και εγώ ν’ απολογούμαι (Aπολλών. 659).
4) Kαταθέτω δυσμενώς, κατηγορώ:
- (Πεντ. Δευτ. XIX 16).
5) Aποκρίνομαι, απαντώ:
- (Bέλθ. 963), (Πανώρ. A´ 420).

[αρχ. απολογέομαι. T. σήμ. ιδιωμ. H λ. και σήμ.]

[Λεξικό Γεωργακά]

απολογούμαι [apoloγúme] (& απολογιέμαι) aor απολογήθηκα (subj απολογηθώ), (L)

① answer accusations, defend or justify o.s.:
- το αποτρόπαιο έγκλημα δεν επιθυμώ να το αρνηθώ και γι' αυτό δεν ~ (Athanasiadis-N) |
- κινεί το θαυμασμό των δικαστών όταν απολογείται (ChZalokostas) |
- η καθηγήτρια υποχρεώθηκε ν' απολογηθεί στην κατηγορία (KPapa)

② ask to be excused, apologize (syn phr ζητώ συγνώμη):
- σαν ν' απολογιέται, λέει πιο σιγά |
- "κάναμε λάθος στις ώρες" (AVlachos)

[fr postmed, MG απολογούμαι ← PatrG, K (also pap), AG ἀπολογοῦμαι (-έομαι)]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα