• ① loss of hope, despair, desperation (syn απελπισία, απόγνωση):
  • ανυπόφερτος, αστόχαστος, μαύρος ~ |
  • αίσθηση, πράξη, κατάσταση, κύμα, ώρα απελπισμού |
  • βογγητό, ομολογία απελπισμού |
  • αισθάνομαι, πέφτω σε απελπισμό |
  • οι στριγγλιές της ξεσήκωσαν τις γειτόνισσες μέσα στην ησυχία που απλωνόταν, γεμάτη από τον απελπισμό και την ανημποριά των ανθρώπων (Myriv) |
  • δυο μάτια είχαν απομείνει απ' τη μορφή της, όλο σάστισμα κι απελπισμό (Melas) |
  • ο δάσκαλος παράστεκε σιμά του γεμάτος απελπισμό (Panagiotop) |
  • ~ πήρε τους Έλληνες μόλις αντίκρυσαν τους σιδερόφρακτους ιππότες (ChZalokostas)

• ② literary or philosophical movement professing despair:
  • λυρικός, μηδενιστικός, φιλοσοφικός ~ |
  • από του πόνου τη βοή αντηχούν τα εργαστήρια των ποιητών του λεοπαρδικού απελπισμού (Palam) |
  • το βασικό βίωμα, που χρησιμοποιεί ο Kierkegaard ως αφετηρία του, είναι ο ~, η συνείδηση της αποστάσεως που χωρίζει το υποκείμενο από το αντικείμενο (Georgoulis)

[fr kath απελπισμός ← PatrG (4th & 5th c.) ← K (Polyb.)]