• 1) Aυτός που υφαίνει, ο υφαντής:
  • (Bακτ. αρχιερ. 181).
• 2) «Pωγαλίδα» (του γένους των αραχνοειδών):
  • (Eρωτόκρ. A´ 1197).

[<αόρ. του ανυφαίνω + κατάλ. ‑τής. Η λ. (Βλάχ.) και ο τ. και σήμ. ιδιωμ.]

• ① male weaver (syn in ανυφαντάρης):
  • δυο περίφημοι ανυφαντάδες από την Kύπρο |
  • μια φίρμα ξακουστή στον κόσμο των ανυφαντάδων |
  • στο χωριό μερικοί είναι ανυφαντήδες, οι άλλοι είναι γουνάρηδες (Petsalis) |
  • poem βαστάζοι, ανυφαντές, μπαλσαμωτές, γυναίκες μαραμένες | χυμούν κλ (Kazantz Od 10.116)

• ⓐ fig weaver, fashioner, creator (of ideas etc):
  • το νόημα της πλατωνικής φιλοσοφίας είναι ένα υφάσιμο που όλο αλλάζει, κι ~ του είναι ο Σωκράτης (Theodorakop) |
  • poem .. να σκίσουμε το δίχτυ | του ανυφαντή του γύπνου, κι ας χαθεί σαν όνειρο η ψυχή μας (Kazantz Od 8.1191) |
  • κι ο γήλιος, ο τρανός ~, πετούσε τις σαγίτες | κ' ύφαινε, ξύφαινε στον αργαλειό του αγέρα τους ανθρώπους (ib 10.1056)

• ② spider (syn ανυφάντρα 2):
  • άρχισε να γνέθει ιδέες με σχέδιο και τελικό σκοπό, σαν τον ανυφαντή την αραχνιά του (Idas) |
  • πάνω στους γιγάντιους ευκαλύπτους κρέμονταν από τ' ακρόκλωνα .. μύριες πλεχτές φωλιές των ανυφαντών (Lazaridis)

[fr MG ανυφαντής / ανυφάντης; accent shifted fr ανυφάντης (Souda) to ανυφαντής by anal of oxytones (τιμητής, κολυμβητής etc)]