• ① struggle or fight w. or against, contend (syn ανταγωνίζομαι, αντιπαλαίω 1, αντιμάχομαι 1):
  • η λύπη αντιπαλεύει με τη χαρά |
  • ο μύθος αντιπαλεύει με το λόγο |
  • ο αγρότης αντιπαλεύει καθημερινά με την πραγματικότητα της δύσκολης ζωής του |
  • τα επιτιθέμενα τμήματα αντιπάλευαν με συνθήκες υπερβολικά δύσκολες (Terzakis) |
  • η σημειολογία στα πρώτα της βήματα είχε ν' αντιπαλέψει με αναπόφευκτες δυσκολίες (Dizikirikis) |
  • τα ρεύματα της μετακλασικής εποχής σμίγουν με το χριστιανικό και αντιπαλεύουν αιώνες μαζί του (Theodorakop) |
  • poem .. μια μνήμη ορθή | που αντιπαλεύει μ' ένα θάνατο από ομίχλη (Geralis) |
  • κι απ' το ιερό μια φλόγα .. | μονάχη με τον ήσκιο αντιπαλεύει (Agras)

• ② fight back, resist (in physical struggle):
  • poem .. ντροπή μάς απαντέχει, | αν Aχαιός κανείς τον Έχτορα δε βγει ν' αντιπαλέψει (Homer Il 7.98 Kaz-Kakr) |
  • ναι· αλλά τώρα αντιπαλεύει | κάθε τέκνο σου με ορμή (Solom) |
  • παύει το σώμα στο ρεύμα ν' αντιστέκεται, | το στήθος μας της άμπωτης ν' αντιπαλεύει (Melissanthi)

• ⓐ fig fight back, resist (an idea etc):
  • ~ τις προκαταλήψεις |
  • όσο άγρια κι αν κτυπά η μοίρα τους ανθρώπους, υπάρχουν μέσα τους δυνάμεις που αντιπαλεύουν (Thrylos) |
  • το πανί ήταν η επινόηση του ανθρώπου ν' αντιπαλέψει με τα στοιχεία (Zappas) |
  • ακόνισε τη σκέψη σου με την ξένη σκέψη, αντιπαλεύοντάς την (Kakridis)

• ③ intr contend, conflict, fight (syn in αντιπαλαίω 2):
  • οι άνεμοι αντιπαλεύουν |
  • η τύχη και η τάξη, το τυχαίο και η λογική αντιπαλεύουν (Evelpidis) |
  • όταν δύο δυνάμεις του ίδιου ποιού αντιπαλεύουν, κάποια τρίτη πρέπει να επέμβει και να βεβαιώσει στη μια ή την άλλη το δικαίωμα της νίκης (Papanoutsos)

[cpd w. παλεύω]