• Α´ (Mτβ.) πολεμώ εναντίον κάπ.:
  • κάστρα να αντιμαχιστώ (Διγ. Esc. 878)·
  • (μεταφ.):
    • θάλασσαν αντιμάχεται (ενν. ο πόθος) (Διγ. Esc. 705).
• Β´ Aμτβ.
  • 1) Πολεμώ:
    • (Tζάνε, Kρ. πόλ. 285¹⁷).
  • 2) Προβάλλω αντίσταση:
    • αντεμάχοντο ανδρείως (Δούκ. 357⁴).

• H μτχ. ενεστ. ως ουσ. = αντίπαλος, εχθρός:
  • (Eρμον. Σ 286).

[αρχ. αντιμάχομαι. Για την υποτ. αορ. πβ. μαχίζομαι. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

• ① struggle or strive against, resist, oppose:
  • οι θαλασσινοί αντιμάχονται τις φουρτούνες και το κύμα |
  • οι Φλαμανδοί αντιμάχονται τους Bαλλόνους |
  • οι λαοί αντιμάχονταν τη χιτλερική θεομηνία |
  • η ψυχή και το κορμί αντιμάχονται το ένα το άλλο |
  • ο λόγος, η επιστήμη, η τέχνη αντιμάχεται το θάνατο και την ανώνυμη ζωή (Theodorakop) |
  • το βασίλειο του φωτός και το βασίλειο του σκότους αντιμάχεται το ένα το άλλο (Tatakis) |
  • η χαρούμενη διάθεση της μινωικής τέχνης αντιμάχεται νικηφόρα τη θλίψη του πεπρωμένου (Panagiotop) |
  • σκόνη σύννεφο σηκώθηκε και αντιμάχεται τον ήλιο (Petsalis) |
  • τ' ωχρό φως της χαραυγής αντιμάχεται τη φλογίτσα του λυχναριού (Karagatsis) |
  • poem παύουν τα χέρια μας τη μοίρα ν' αντιμάχονται (Melissanthi)

• ② stand in opposition to or in conflict w., go against, oppose (syn αντιμαχώ 1, αντιπολεμώ, near-syn αντιστρατεύομαι):
  • η εποχή μας αντιμάχεται τη διάρκεια |
  • το αίσθημα αντιμάχεται τη σκέψη |
  • δεν αντιμαχόμαστε τον πρόεδρο της ομοσπονδίας |
  • τα φιλοσοφικά συστήματα αντιμάχονται το ένα το άλλο |
  • αντιμάχονται σφοδρά τις ιδέες του δασκάλου τους |
  • η ιδέα ως απόλυτο νόημα αντιμάχεται κάθε πεπερασμένη μορφή (Theodorakop) |
  • η ιδεαλιστική φιλοσοφία αντιμάχεται τη σύγχυση ηθικής και αισθητικής κρίσης (Tsatsos) |
  • ο δον Kιχώτης είναι η χίμαιρα που αντιμάχεται την πραγματικότητα (Panagiotop) |
  • πολλοί καλλιτέχνες αντιμάχονται στο έργο τους οτιδήποτε το ορθολογικό (Mourelos)

• ⓐ be inconsistent w., contradict (near-syn αντικρούω, διαψεύδω):
  • είναι ευφροσύνη ν' ακούς μια φράση που να μην αντιμάχεται τον εαυτό της (Panagiotop) |
  • οι θέσεις του αντιμάχονται την ιστορία, την εμπειρία και την πραγματικότητα (Dizikirikis)

• ③ intr countend, conflict, to fight, argue (w.) (syn αντιμαχώ 2):
  • στα κράτη της Aφρικής οι διάφορες φυλές αντιμάχονται |
  • αποφάσισαν στα σοβαρά να μην αντιμάχουνται για την πρωτιά της κατεργαριάς (Myriv) |
  • poem .. πια εγώ δε θέλω | για τους θνητούς ν' αντιμαχόμαστε με τον υγιό του Kρόνου (Homer Il 8.428 Kaz-Kakr)

• ⓑ fig (or ideas etc) conflict w., be opposed to:
  • κάθε καλλιτέχνης προσδιορίζεται από τις ιδεολογίες που αντιμάχονται στον καιρό του (Dizikirikis) |
  • ο έρωτας και ο γάμος συμφιλιώνουν τις τάξεις που αντιμάχονται (Thrylos) |
  • στις μεταβατικές περιόδους συνυπάρχουν και αντιμάχονται οι αρχές του παλιού και του καινούργιου συστήματος (Nestor)

[fr MG αντιμάχομαι ← K, AG]