• ① counter-attack (syn αντεξορμώ, αντεπεξέρχομαι 1, syn phr επιχειρώ αντεπίθεση):
  • ρίγησα, η φωνή του ήταν ίσως ακόμα πιο επικίνδυνη από κάθε άλλη φορά .. αντεπετέθηκα αμέσως (ASchinas) |
  • αντεπιτίθεται και η γυναίκα του, η έρημη σκλάβα και ο τύραννος βουβαίνεται (Floros) |
  • τα ελληνικά τμήματα θ' αντεπιτεθούν αμέσως (Terzakis) |
  • η Pώμη δε θ' αργήσει ν' αντεπιτεθεί (Roufos) |
  • ο σερβικός στρατός ανεσυγκροτήθη, αντεπετέθη και έπειτα από σκληρές μάχες επέτυχε να απωθήσει τις αυστριακές δυνάμεις (Roussos) |
  • η εκεί μεραρχία δεν είχε τη δυνατότητα ν' αντεπιτεθεί για να δοκιμάσει να σταματήσει τον εχθρό (Terzakis, adapted) |
  • θα μπει κι ο στόλος επιφανείας στη μέση |
  • έξι θωρηκτά, είκοσι καταδρομικά, εκατό αντιτορπιλλικά· οι Eγγλέζοι θ' αντεπιτεθούν, γλέντι με τα όλα του! (Karagatsis) |
  • αν αντισταθούμε στο Kαλπάκι και αντεπιτεθούμε, τα προωθούμενα τμήματα της μεραρχίας θα αποκλείσουν τη δίοδο του εχθρού (TAthanasiadis)

• ② fig respond aggressively and in a hostile manner, counter-attack:
  • οι μαρξιστές αντεπιτίθενται με βιαιότητα κατά του εξιστανσιαλισμού (Dizikirikis) |
  • αναγκάζεται στην πεζά γραμμένη επιστολή του να αντεπιτεθεί, με κάποια σκληρότητα και με σατιρικές σπίθες του πλούσιου πνεύματός του, στις ύβρεις που του είχαν απευθυνθεί (Kanellop) |
  • η εκρηκτική ιδιοσυγκρασία του Aνδρεάδη τον έσπρωχνε κάποτε σε απροσδόκητα ωμές εκδηλώσεις· τότε ξάφνιζε τους ευαίσθητους ή τους κακομαθημένους -- κι αυτοί του αντεπιτίθονταν άγρια, δηλαδή άδικα (Athanasiadis-N)

[fr kath αντεπιτίθεμαι ← LK (1st c. AD), mi of ἀντεπιτίθημι]