• Eχθρικός:
  • πάσαν αντίμαχον εν τοις τοίχοις παράταξιν (Δούκ. 331⁹).

• Tο ουδ. ως ουσ. = προμαχώνας, οχύρωμα:
  • (αυτ. 233⁶).

[μτγν. επίθ. αντίμαχος. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

• opponent, adversary (syn ο αντίπαλος, ο αντιμαχόμενος):
  • οι αντίμαχοι του ψυχαρισμού |
  • οι δύο Pωμαίοι αντίμαχοι, ο Aντώνιος και ο Oκτάβιος |
  • ο Σωκράτης ήταν ο κύριος ~ των σοφιστών |
  • ο αδιάντροπος δαίμονας μέσα μου άρχισε ευτύς ν' αυθαδιάζει με τον προαιώνιο αντίμαχό του, το θεό (Kazantz) |
  • ο αθλητής στρώνει με μόνο το δεξί στον άμμο της παλαίστρας τους αντίμαχους (Gryparis) |
  • ο εξωτερικός κόσμος στεκόταν σαν ~ μπροστά του, γεμάτος ανταρσία και γοητεία (TAthanasiadis) |
  • poem στην πλάνη ομπρός γυμνός εστάθη ~ (Sikel) |
  • κι ο Γολιάθ ..| .. μένει | στη θέση του και τον ξαρμάτωτο | αντίμαχό του περιμένει (Skipis)

• ⓐ enemy, foe (syn εχθρός):
  • οι Bενετσιάνοι θέλησαν να ενώσουν τις δυο θάλασσες μ' ένα χαντάκι που δύσκολα θα το περνούσε ο ~ (Panagiotop) |
  • παρουσιάστηκε ο Aχιλλέας και με τις φωνές του φόβισε τους αντίμαχους (Kakridis) |
  • σήμερα αύριο θα φανεί ο ~ με τα καράβια του, τούρκος για βενετσάνος (Petsalis) |
  • poem .. τι έτρεμε στα πόδια μην το βάλουν | οι Aργίτες, κ' έτσι στους αντίμαχους για κούρσο τον αφήσουν (Homer Il 17.667 Kaz-Kakr)

[fr MG αντίμαχος, substantiv. m of αντίμαχος2]

• ① opposing, antagonistic, rival (syn αντίπαλος):
  • αντίμαχη ομάδα |
  • αντίμαχες παρατάξεις, φυλές |
  • αντίμαχες επιδράσεις, ορμές, τάσεις |
  • αντίμαχα μέρη, στρατόπεδα |
  • αντίμαχα ασκέρια |
  • βρέθηκαν αντίμαχοι |
  • η ταύτιση δύο αντίμαχων κόσμων |
  • οι δύο αντίμαχες όψεις της ιστορικής ζωής, ο παγανισμός και ο χριστιανισμός |
  • όλες οι αντίμαχες δυνάμεις, ο καπιταλισμός, ο σοσιαλισμός, ο κομμουνισμός, κινούνται στο ίδιο επίπεδο (Theotokas) |
  • poem κι αλαργεμένα τα κρατά τα δυο λεβεντοβούνια | γιατ' είναι πάντα αντίμαχα κ' έχει έγνοια μην πιαστούνε (Palam) |
  • .. το αγκάλιασμα ορμάει ..| θεριεύοντας στον έρωτα τ' αντίμαχα κορμιά (Sikel)

• ② contrary, opposed, adverse:
  • ~ άνεμος |
  • στα έργα του Nαμπόκοφ, ο άντρας βρίσκει αντίκρυ του μια ισχυρή αντίμαχη θέληση (Panagiotop) |
  • poem το τραγούδι το δικό σας | μέσα στ' άλλα αταίριαστο κι αντίμαχο (Palam)

• ⓐ of the enemy, hostile (syn εχθρικός):
  • αντίμαχα ταμπούρια |
  • ~ θεός |
  • ο άνθρωπος βρίσκεται αναγκασμένος ν' ασφαλίζει την προκοπή του μέσα σε μια φύση αντίμαχη (Panagiotop) |
  • poem .. ο αρχοντογιός ..| με μάτι αντίμαχο θωράει το μέγα στόμα του γονιού του (Kazantz Od 2.18)

• ⓑ (w. σε, προς or gen) contrary to, opposed to, adverse to, in conflict with:
  • φιλοσοφία αντίμαχη του καπιταλισμού |
  • λόγοι αντίμαχοι στη θέλησή μου |
  • η Γερμανία έμεινε χρόνια αντίμαχη στη Δύση |
  • σε μοναχικές περιπτώσεις η καλή θέληση δείχνεται αντίμαχη του προσωπικού συμφέροντος (Panagiotop) |
  • η ευκινησία του νου έρχεται αντίμαχη στον προγραμματισμό (Theodorakop) |
  • οι αλογικές ορμές της ψυχής είναι συχνά αντίμαχες προς τη δύναμη της λογικής (Despotop)

• ③ conflicting, incompatible (syn in αντιμαχόμενος 1b):
  • αντίμαχα καθήκοντα, συμφέροντα, φαινόμενα |
  • αντίμαχες ροπές |
  • η ελευθερία και η αναγκαιότητα δεν είναι αντίμαχες |
  • συμβαίνει κάποτε αντίμαχα ιδανικά να δίνουν τα χέρια |
  • η αρχιτεκτονική στην Aίγυπτο ικανοποιούσε τις πιο αντίμαχες ανάγκες (Panagiotop) |
  • πασχίζουμε να εναρμονίσουμε στη συνείδησή μας τους αντίμαχους όγκους της συγκαιρινής μας πραγματικότητας (Theotokas) |
  • είχαν υπηρετήσει κοντά στους πιο αντίμαχους κυρίους (TAthanasiadis)

[fr MG αντίμαχος ← LK (2nd c. AD)]