• 1)
  • α) Kακοκαιρία, θύελλα, καταιγίδα:
    • (Bέλθ. 1091)·
  • β) (μεταφ.) καταραμένος τόπος ή τόπος καταστροφής:
    • Έρκομαι ακ τ’ ανάθημα …, ακ την ανεμοζάλην (Aνακάλ. 10).
• 2) (Mεταφ.) ταραχή, αναστάτωση:
  • ο Μιχάλης τὄδωκεν τέτοιαν ανεμοζάλην (Σταυριν. 441).

[<ουσ. άνεμος + ζάλη. H λ. σε σχόλ., στο Meursius και σήμ.]

• ① windstorm, squall (syn ανεμοθύελλα, καταιγίδα):
  • άγρια, φοβερή ~ |
  • έπιασε, σηκώθηκε ~ |
  • σπάνια σε κείνα τα μέρη αφήνουν τη θάλασσα ατάραχη οι ανεμοζάλες (Idas) |
  • οι Θερισανοί κουμαντάρανε καράβι σε μαύρη ~ κ' είχαν τα μάτια τους γυρισμένα στην Eλλάδα (Prevelakis) |
  • όξω από το σπίτι άγρια ~ μάνιζε και περνούσε (Vlachogiannis) |
  • πολεμάνε δίχως αναπαμό μέσα στη χιονοθύελλα και τις ανεμοζάλες (Terzakis) |
  • έτρεξε ίσια στο σπίτι, χάθηκε μέσα σαν ~ (Xenop) |
  • poem το Nότο εγώ τον ασπροσύγνεφο, το Zέφυρο θα βάλω | να ξεσηκώσουν απ' τη θάλασσα φριχτήν ~ (Homer Il 21.335 Kaz-Kakr) |
  • έτσι, κ' η νύχτα σα διαβεί, σαν πάψ' η ~, | στο φως ξανασηκώνονται τα λουλουδάκια πάλι (Markoras) |
  • θα 'ρθω σαν κύμα κάποτε που στην ~ | αναζητεί τη μοίρα του στ' αμμουδιαστό ακρογιάλι (Porphyras) |
  • τα σύγνεφα που τα ταξίδευε | στον ουρανό ~ (Malakasis)

• ② fig disturbance, confusion (syn in ανεμοδούρα 4):
  • prov ο λύκος στην ~ χαίρεται s.o. fishes in troubled waters |
  • σαν το λύκο κι ο έρωτας χαίρεται στην ~ |
  • του χρειαζότανε ησυχία, ύστερις από τις φουρτούνες, τις πανοτινές ανεμοζάλες, που χάρηκε στα Παρίσια με τη σιχαμένη (Psichari) |
  • η Kύπρος, κατά τα χρόνια τούτα, βρίσκεται μέσα στην ~ των σταυροφοριών (Panagiotop) |
  • την παλαιά κοινωνία δεν την είχε αγγίσει ακόμα η ~ του βιομηχανικού πολιτισμού (Theotokas) |
  • poem πικρή 'ναι η φοβερότατη | του κόσμου ~ (Solom)

[fr MG ανεμοζάλη (scholia), cpd of άνεμος & ζάλη]