• ανθρώπινο, βαθύ, βαρύ, κρύφιο, σιγανό, παραπονεμένο, ελαφρό, πικρό ~ |

• βγάζω ~ breathe a sigh |

• άφηνε βαθιά αναστενάγματα |

• τον άκουσε ν' ανασαίνει αλλόκοτα, ένα συρτό, ασταμάτητο ~ (Tsirkas) |

• folks. όποιος φοβάται τη φωτιά ας μην έλθει κοντά μου, | διά να μην τόνε κάψουνε τ' αναστενάγματά μου |

• poem ω θάνατε, λυπήσου με, λυπήσου με και φθάσε· | ένα ~ γλυκό μου φαίνεται πως θα 'σαι (Solom) |

• .. σμίγουν ο πόνος της σκλαβιάς κ' η ελπίδα της πατρίδας μέσα στ' αναστενάσματα και μέσα στ' αχνογέλια (Palam) |

• τόσο αναστέναξα βαθιά, που τ' αναστέναγμά μου | σα να μου γίνηκε ραβδί και καρδιοστήριγμά μου (Sikel)

• ⓐ =αναστεναγμός b:
  • τα αναστενάγματα της τζαζ |
  • poem άλλαξε τ' ~ τ' αγέρα μες στα δέντρα (Krystallis)

[fr MG ἀναστέναγμα, & αναστένασμα fr MG αναστένασμα, both der of K, MG αναστενάζω; cf αναστεναγμός & -σμός]

• Aναστεναγμός:
  • (Περί ξεν. 80).

[<αναστενάζω + κατάλ. ‑μα(ν). Τ. ‑αμαν στο Meursius. O τ. ‑αμα στο Du Cange και σήμ. ιδιωμ. H λ. (‑α) και σήμ.]