• 1) Ξεκούραση:
  • (Θησ. H´ [78²]).
• 2) Aνακούφιση:
  • παρηγορείται μερικώς, ανασασμόν ευρίσκει (Kαλλίμ. 1497).
• 3) Πνοή, αναπνοή:
  • έπεσεν άψυχος, νεκρός, ανασασμόν ουκ είχεν (Kαλλίμ. 1603)·
  • ανθρώπων γαρ ανασασμόν … ουκ υποφέρω (Kαλλίμ. 1948).
• 4) (Ως τρυφερή προσφών.):
  • κυράτσα ορωτική, ψυχή μου, ανασασμέ μου (Aχιλλ. N 1487).

[<αόρ. του ανασαίνω + κατάλ. ‑σμός. H λ. στο Du Cange (λ. ανασαίνειν) και σήμ. ιδιωμ.]

• ① breathing, breath (syn ανάσα, αναπνοή):
  • βαστώ τον ανασασμό μου |
  • έπεσε και δεν μπορούσε να πάρει ανασασμό |
  • καταλήγαμε στο βαθύ ανασασμό που ζητάει το στήθος έπειτα από τη δοκιμασία του δρόμου των 100 μέτρων (Charis) |
  • ακούει .. τον αδιάκοπο ρυθμικό και βαθύν ανασασμό της γειτονικής θάλασσας (Ouranis) |
  • ο ~ της νυχτερίδας ήταν τόσο αργητός που την έπαιρνες για ψόφια (Prevelakis)

• ⓐ breathing out, exhalation, expiration:
  • ~ συγκρατημένος |
  • κάθισε στον καναπέ με βαθύ ανασασμό |
  • αφήνω το στερνό μου ανασασμό |
  • γυρίζει πάλι στο δωμάτιό της, μ' ένα βαθύ ανασασμό, που ήταν σαν να την ανακούφιζε (Glezos) |
  • μια νύχτα που ουδ' άπνοια ουδ' ~ δεν ξέφευγε από δαύτη (Papatsonis)

• ⓑ odor (of plants and flowers) (syn ανάσασμα 1b):
  • η αύρα φέρνει τους μυστικούς ανασασμούς του τριαντάφυλλου και του γιασεμιού (Panagiotop) |
  • poem και με την παλίρροια της καινούργιας βλάστησης, |..| (οι νεκροί) με της αύρας τους ανασασμούς .. | το μήνυμά τους από τη μια στην άλλην Άνοιξη | σε κύματα χλωρά μας στέλνουν (Melissanthi)

• ② fig rest, respite (syn in ανάσα):
  • κοντοσκέκω να πάρω ανασασμό |
  • έβρεχε μία εβδομάδα χωρίς ανασασμό |
  • (προχωρούνε) δίχως αναπαμό, δίχως ανασασμό· τρεις-τέσσερεις ώρες ανήφορος (Petsalis) |
  • (ήταν) πάντα συλλογισμένος κι ανασασμό δεν είχε (Psichari) |
  • τρανό πλεούμενο .. ήρτε δω να βρει ανασασμό απ' τη φορτούνα (Katiforis) |
  • ο μύθος είναι .. ένας άνετος ~ μέσα στον επίμοχθο αγώνα του λόγου (Theodorakop)

• ⓒ relief (syn ανακούφιση):
  • η ώρα της κακαβιάς είναι αληθινός ~ψυχής (Mangakis)

[fr MG (also in Du Cange) ανασασμός, der of ανασαίνω after nouns in -σμός such as ModG -σιασμός; cf also λαθασμός (: λανθάνω), μαρασμός (: μαραίνω), αναξασμός, ισχνασμός, ρυπασμός etc]