• 1) Aισθάνομαι μεγάλη χαρά:
  • χαράν έχει κι αναγαλλιάζει (Σουμμ., Παστ. φίδ. E´ [1393]).
• 2) (Mτβ.) προξενώ σε κάπ. χαρά:
  • ποια κατάνυξη σ’ αναγαλλιάζει; (αυτ. Xορ. β´ [22]).

[<αόρ. του αναγαλλιώ. H λ. στο Bλάχ. και σήμ.]

• [Crete, Kyth, Dodec etc] & lit [Kazantz etc] αναγαλλιώ), αναγαλλιώ, αναγαλλιάς, ipf αναγάλλιαζα & αναγαλλιούσα, aor αναγάλλιασα, prp αναγαλλιάζοντας, mi αναγαλλιάζομαι (Solom), αναγαλλιάζετο, (Solom), aor αναγαλλιάστηκε (Bekes), ppp αναγαλλιασμένος

• ① intr & mi be very glad, rejoice, exult (syn ευφραίνομαι, πετώ από τη χαρά μου, χαίρομαι [πολύ]):
  • αναγαλλιάζει ο κόσμος |
  • ~ που σ' ακούω, που σε βλέπω κλ |
  • ήπια ένα ποτήρι κρύο νερό κι αναγάλλιασα |
  • αναγάλλιασαν βλέποντάς τους να παρελαύνουν |
  • poem στα κολασμένα βάθη της καρδίας | από χαρά μεγάλη αναγαλλιάζει (Markoras) |
  • κι ως άπλωσε τα χέρια της κι αναγαλλιάστηκε όλη (Bekes) |
  • ορθή, βουβή στην έρημο μάχεσαι κι αναγαλλιάς κλ (Kazantz Od 22.7) |
  • μα εκείνος, ζωντανός ακούγοντας πως είσαι, αναγαλλιάζει | βαθιά στα φρένα κλ (Homer Il 24.490 Kaz-Kakr)

• ⓐ reflect joy, rejoice:
  • αναγάλλιασε το πρόσωπό του |
  • το σώμα, το κορμί αναγαλλιάζει |
  • αναγαλλιάζουν τα πάντα |
  • η πλάση (όλη) αναγαλλιάζει or αναγάλλιασε, e.g. poem θαρρώ την πλάση ως ψηλή Σιών ν' αναγαλλιάζη (Avgeris) |
  • μαζί με το σώμα αναγαλλιάζει κ' η ψυχή |
  • αναγαλλιάζει (αναγάλλιασε) η ψυχή μου που την είδα |
  • η καρδιά του αναγάλλιαζε (αναγάλλιασε), e.g. αναγάλλιασε η καρδιά μου που είδα κλ |
  • poem και αν φιληθή, η καρδιά του αναγαλλιάζει (Mavilis) |
  • κάτι σκοτεινό μέσα μου αναγάλλιασε (Prevelakis) |
  • όσο μένει μαζί τους, αναγαλλιάζουν τα λουλούδια και η ψυχή τους ανοίγει προς το εξαισιότερο τ' όνειρο (Chourmouzios) |
  • poem εκοίταζε τ' αστέρια κ' εκείνα αναγαλλιάσαν (Solom) |
  • νερά καθαροφλοίσβιστα | γλυκότατα και κρύα | που μέσα αναγαλλιάζετο | η ασύγκριτη ομορφία (id.) |
  • και τώρα σε θωρώ και σε γροικώ κι αναγαλλιάζει ο νους μου (Kazantz Od 20.441) |
  • αναγαλλιάζει ο ουρανός κ' η γη (Gryparis) |
  • ανοίγω το στόμα μου | κι αναγαλλιάζει το πέλαγος (Elytis)

• ② trans cause delight to s.o., gladden (syn ευφραίνω, χαροποιώ):
  • με αναγάλλιασες μ' αυτό που μου 'πες |
  • τα λόγια αυτά αναγαλλιάσανε την ψυχή του κόσμου |
  • μας αναγαλλιάζουν τα λουλούδια |
  • μια έκσταση αναγάλλιαζε το πρόσωπό της (KPolitis) |
  • poem λέω πως δροσιά μαγιάτικη | με αναγαλλιάζει ακόμα (Markoras) |
  • κραυγή αναπάντεχη αναγάλλιασε τα καρδιοσπάραχνά του (Kazantz Od 13.1343) |
  • κάτι θαμπό την πλάση αναγαλλιάζει (Takop)

[fr LMG αναγαλλιάζω -ιώ (Cretan lit; Germano, 1622) ← MG αναγαλλιάζω, cpd of pref αν- (ανα-) & MG αγαλλιάζω -ιώ]