• ① intact, undamaged (syn άγγιαχτος 1, άγγιχτος 1a, ανέγγιχτος 1a):
  • το παλάτι διατηρείται ανέπαφο |
  • έμεινε ανέπαφη η κατοικία του |
  • οι εκκλησίες και τα μοναστήρια έμειναν ανέπαφα |
  • το αρχικό ξύλινο ταβάνι αυτής της βασιλικής σώζεται ακόμα ανέπαφο (Ouranis) |
  • οι αρχαιολόγοι βρήκαν ανέπαφες τις εγκαταλειμμένες πόλεις μέσα στη ζούγκλα (Evelpidis) |
  • poem μένουν ανέπαφοι απ' τ' άγγιγμα | σαν να τους προσπερνά ένα σύννεφο (Melissanthi) |
  • και νοιώθω πάντα σαν ανέτοιμος στην έξοδο | μάταια ζητώντας έναν τόπο ανέπαφο (Geranis)

• ⓐ fig intact, untouched:
  • έμεινε ~ από τον λογιωτατισμό της εποχής του (Theotokas) |
  • η γοητεία του λατινισμού παρέμενε όσο γινόταν πιο ανέπαφη (Panagiotop) |
  • θέλει να διατηρήσει την ουσία της ορθοδοξίας ανέπαφη (Vacalop) |
  • ο Φώτιος επιτυγχάνει να διαφυλάξει ανέπαφη την παντοδυναμία του Θεού (Tatakis) |
  • η ζωγραφική είναι ανέπαφη από κάθε άλλη σωματική ή πνευματική χαρά και ανάγκη του ανθρώπου (Andronikos) |
  • πρέπει να διατηρείται ~ ο χώρος της ελεύθερης δημιουργικότητας (Tsatsos) |
  • ο ελληνικός λαός έχει κρατήσει ανέπαφα τα κύρια χαρακτηριστικά στοιχεία της ψυχοσύνθεσής του (Kakridis)

• ② untouched, not dealt w., not discussed:
  • ο Kαρλάυλ αφήνει ανέπαφο το πρόβλημα του μέσου ανθρώπου (Kasimatis) [fr kath ανέπαφος ← K, AG, cpd of pref àν- & AG *öπαφος |
  • âπαφίημι (cf K öπαφος 'being in good order'

[pap., 1st c. BC])]