• 1) Που δεν ταιριάζει:
  • έναι πράγμ’ ανάρμοστο να ’χουν χαρά και θλίψη (Πένθ. θαν. 378).
• 2) Aσυμβίβαστος, αλλόκοτος, ιδιότροπος:
  • ανάρμοστοι, ασυντελείς υπάρχουσιν οι λόγοι (Διήγ. παιδ. 70).
• 3) Άσκοπος, παράλογος:
  • (Kαλλίμ. 2519).

[αρχ. επίθ. ανάρμοστος. H λ. και σήμ.]

• ① unfit, unsuitable, incongruous, incompatible (syn αταίριαστος, ant ταιριαστός)

• ② improper, unseemly, unbecoming (syn ακατάλληλος, απρεπής):
  • ανάρμοστοι τρόποι, ανάρμοστα λόγια |
  • ανάρμοστη γλώσσα |
  • τραγούδι ανάρμοστο για παιδιά |
  • διαγωγή ανάρμοστη στη θέση του (για τη θέση του) |
  • ανάρμοστη (kath ~) συμπεριφορά |
  • πάρα πολύ ανάρμοστη φιλονικία a most unseemly spat |
  • ανάρμοστη ελαφρότητα πνεύματος unseemly frivolity |
  • ξεστόμισε λόγο ανάρμοστο σ' αυτόν |
  • η συζήτηση δεν ξεγλίστρησε σε καμμιά ανάρμοστη παρέκκλιση (Thrylos) |
  • η βία, δηλαδή η ανάρμοστη χρήση της εξουσίας, δεν γνωρίζει όρια (Theodorakop) |
  • ο πόλεμος είναι κάτι ανάρμοστο στις σχέσεις των προοδευμένων εθνών (Theotokas) |
  • η περίπτωση δείχνει ένα στενό και ανάρμοστο σ' επιστήμονα πνεύμα (Sifalakis) |
  • μόνο από ανάρμοστη λεπτεπιλεπτοσύνη θα τολμούσε κανείς να τους μαλώσει κλ (Tsirkas) |
  • αυτή καθαυτή η δραπέτευση (του Σωκράτη) είναι ακόμη πιο πολύ ανάρμοστη στην περίπτωση ενός γέρου (Platis) |
  • ο κουβεντιαστός τόνος στα μυθιστορήματά του παίρνει ανάρμοστες οικειότητες προς τον αναγνώστη (Sachinis) |
  • ασυγκράτητες και ανάρμοστες για μια κοπέλα ερωτικές εκφράσεις |
  • phr είναι ανάρμοστο εκ μέρους σου it is unbecoming of you; είναι ανάρμοστο να ενεργεί κανείς έτσι |
  • θεωρείται πολύ ανάρμοστο να πάει κανείς σε γάμο με αδειανά χέρια |
  • δεν βρίσκομε ανάρμοστο να μεταφέρομε εδώ μερικούς στίχους του

[fr kath ← MG ανάρμοστος (transl. of Greg. Magnus dialogi, 8th c.)]