• ① not moved from one's place, unmoved or immobile, fixed (syn ακλόνητος, αμετατόπιστος, σταθερός):
  • αμετακίνητα βουνά, αμετακίνητο έδαφος, αμετακίνητη γη |
  • πόλη αμετακίνητη στο ίδιο μέρος |
  • βράχοι αμετακίνητοι |
  • όγκος βαρύς και ~ |
  • αμετακίνητο ορόσημο |
  • τα θρανία ήσαν καρφωμένα στο πάτωμα κι αμετακίνητα |
  • αμετακίνητο κέντρο του κόσμου είναι η γη (Theodorakop) |
  • στάση του αγάλματος σταθερή και αμετακίνητη

• ② fig unshakable, steadfast, permanent, constant (syn αδιάσειστος, μόνιμος):
  • αμετακίνητα στοιχεία |
  • αμετακίνητη ανισότητα |
  • αμετακίνητα ταμπού |
  • αμετακίνητη βιολογική κλίμακα |
  • αμετακίνητη βούληση |
  • αμετακίνητοι σκοποί (στόχοι) |
  • δύναμη σταθερή και αμετακίνητη |
  • μια αμετακίνητη συνήθεια |
  • μερικοί φυσικοί και αμετακίνητοι νόμοι |
  • το αμετακίνητο ιδεώδες |
  • αμετακίνητο δόγμα |
  • ιδέα αμετακίνητη |
  • αμετακίνητη πραγματικότητα |
  • αμετακίνητη αξία |
  • η αμετακίνητη μοίρα |
  • αμετακίνητη απόφαση, αμετακίνητη καταδίκη |
  • αμετακίνητη σταθερότητα |
  • αμετακίνητη πίστη |
  • αμετακίνητη εμπιστοσύνη στη λευτεριά |
  • το νόημα τούτο (δεν) είναι αμετακίνητο |
  • αμετακίνητη αρχή, e.g. αρχές βέβαιες και αμετακίνητες, η τήρηση αμετακίνητων αρχών (Papanoutsos) |
  • στην επιστήμη είναι αμετάπειστος και ~ (Panagiotop) |
  • η ουσία παραμένει αμετακίνητη |
  • το αμετακίνητο πρόβλημα της ουσίας |
  • η αμετακίνητη λύπη του βεβαίου θανάτου |
  • παρουσίες που φαίνονται αμετακίνητες |
  • οι έννοιες δεν είναι αμετακίνητες |
  • η γνώση δεν είναι αμετακίνητη |
  • ο γραπτός λόγος είναι ~ |
  • αμετακίνητα τα κείμενα μέσα στην εποχή που τα γέννησε (Theodorakop) |
  • η ανάγκη νέων δρόμων είναι το πιο αμετακίνητο αίτημα των κατοίκων

[fr K, PatrG ἀμετακίνητος 'unalterable' (pap, 2nd c. AD) ← AG, cpd w. AG (also PatrG) μετακινητός]