• Aμετάβλητος, σταθερός, μόνιμος:
  • (Λίβ. Esc. 3431)·
  • είδαν αμετάθετον τον νουν και την βουλήν του (Iμπ. 183).

• Tο ουδ. ως ουσ. = το αμετάβλητο, η σταθερότητα, επιμονή:
  • το αμετάθετον της γνώμης (Δούκ. 137²³).

[μτγν. επίθ. αμετάθετος. H λ. και σήμ.]

• unchangeable, unchanged, unmoved, steadfast, constant (syn in αμετακίνητος 1):
  • αμετάθετη φύση |
  • αμετάθετα βουνά |
  • η καμπάνα είναι εκεί, αμετάθετη |
  • αμετάθετο γεγονός |
  • αμετάθετη παράδοση |
  • τα αμετάθετα προβλήματα του καιρού μας |
  • το αμετάθετο πεπρωμένο μας |
  • η αμετάθετη μοίρα του ανθρώπου |
  • ~ όρος |
  • αντικειμενικό και αμετάθετο κριτήριο |
  • αιώνιο και αμετάθετο νόημα |
  • οι αμετάθετες αξίες |
  • αμετάθετοι στόχοι |
  • ο ~ νόμος |
  • αμετάθετο χρέος |
  • αμετάθετη απόφαση |
  • η αμετάθετη καταδίκη των σοφιστών και της διδασκαλίας τους (Andronikos) |
  • αμετάθετη άρνηση |
  • επιμονή και αμετάθετο πείσμα |
  • ο Kαΐρης προβάλλει με όλη την επιβολή του υψηλού και αμετάθετου ελεύθερου φρονήματος ως ηγετική φυσιογνωμία (Koumarianou) |
  • η Γαλλία άσκησε τη μεγαλύτερη επίδραση για την οριστική κι αμετάθετη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του (Melas) |
  • η ιδέα του αγαθού είναι αμετακίνητη και αμετάθετη (Theodorakop) |
  • η αιώνια ιδέα είναι ο ~ στόχος των διαλόγων της ώριμης ηλικίας του Πλάτωνος (id.) |
  • η γλώσσα είναι το μέγα και για πολύν καιρό αμετάθετο θέμα της νεοελληνικής κριτικής (Panagiotop)

[fr MG αμετάθετος ← K, PatrG ἀμετάθετος]