• 1) Που δε μιλεί (ενώ έχει τη δυνατότητα), σιωπηλός:
  • (Eρωτόκρ. E´ 960).
• 2) Που δε μπορεί να μιλήσει, άφωνος:
  • τα δέντρα τα αμίλητα (Aχιλλ. L 780).

[<στερ. α‑ + μιλώ. H λ. στο Somav. και σήμ.]

• ① unspeaking or speaking little, speechless, taciturn, silent, reserved, uncommunicative (syn άγλωσσος, άναυδος, [rare] ανεμίλητος, άφωνος, σιωπηλός, μουγγός:
  • έμεινε ~ (syn δεν έβγαλε λέξη) |
  • άνθρωπος ~ silent person |
  • κορίτσι αμίλητο |
  • διαβάτες, σκιές αμίλητες |
  • από τον τρόμο του έμεινε ~ πολλή ώρα |
  • είναι ~ σαν το ψάρι |
  • κάθονταν αμίλητοι και σκεφτικοί |
  • gnom αμίλητη γλώσσα χάνει το δίκιο της |
  • prov ο ~ τρελός για φρόνιμος επέρασε the taciturn insane person passes for sane, the one who does not talk is held high |
  • στόμα αμίλητο, τύχη μουδιασμένη one who does not protest injustice does not fare well in life |
  • το άγαλμα του Δημοσθένη είναι κλειστό μέσα σ' ένα αμίλητο γεωμετρικό σχήμα (Karouzou) |
  • τύλιξε ολότελα τ' αμίλητο κορμί του ξένου, θαρρείς για να το κρύψει (Plaskovitis) |
  • poem κι ο Άδης ο ~ ζηλεύει που τη βλέπει (Palam) |
  • σφαμένο, λες, κεφάλι αγωνιστή το αμίλητο φεγγάρι (Kazantz Od 15.89) |
  • κι ο Θάνατος, | αρχάγγελος ~, | βιγλίζει σαν το δέντρο αυτό (Sikel) |
  • το άχρωμο, το αμίλητο παρόν | το ζω στιγμή στιγμή (Tsatsos)

• ⓐ reluctant to speak, tight-lipped (syn κλειστός):
  • είναι ~ στη δουλειά, στο καΐκι, στο ψάρεμα

• ⓑ pensive, preoccupied (syn L σύννους)

• ⓒ sour, morose (syn μελαγχολικός, σκυθρωπός)

• ② unexpressed, hidden, silent, of words, sentiments, passions, memoirs, secrets etc (syn ανέκφραστος):
  • μυστικά αμίλητα |
  • αμίλητα ενθυμήματα παρωχημένων χρόνων |
  • αμίλητο παράπονο |
  • ηδονή, χαρά, τρομάρα, θλίψη αμίλητη |
  • ~πόθος, αμίλητη λαχτάρα |
  • αμίλητοι λόγοι, λόγια αμίλητα |
  • ανίσως δεν ήτο κατασταλασμένη μια πίκρα, από τα αισθήματα εκείνα που είναι αμίλητα, γιατί είναι ολόβαθα (Palam) |
  • ο Nιρβάνας την έδειξε την τραγικότητα της ζωής σε ό,τι κρύβει εκείνη πιο αμίλητο, πιο μπερδεμένο (id.) |
  • έχω και τους πόνους και τις έγνοιες τους εσωτερικούς, αμίλητους κ' εκείνους, γιατί είναι ανέκφραστοι (id.) |
  • ακούει αυτός την αμίλητη κραυγή της κοπέλας (Kazantz) |
  • η ζωή της είναι σκληρή κι αμίλητη (Terzakis) |
  • poem (το λάγγεμα) πάντα τον τρώει και τρώγοντας τόνε βουβαίνει, εντός του | στάζοντας κάτι αμίλητο πολύ, πολύ θλιμμένο, | για να το πει με στεναξιές, για να το ζήσει με ήχους (Palam) |
  • και σιωπηλά μιλήματα και αμίλητα τραγούδια (id.) |
  • κάμε βράδυ αμίλητη δέηση (NPappas)

• ③ during which silence prevails, being or done in silence, silent:
  • νύχτα αμίλητη |
  • οι ώρες περνούσαν αμίλητες |
  • τον υπηρετούσε με αμίλητη υποταγή |
  • αμίλητο νερό (s. separate entry) |
  • poem και για ν' αλλάξουν του έρωτα το αμίλητο φιλί (Palam) |
  • ψηλότερα από το σταυρό | του αμίλητου θανάτου | το πνεύμα πάντα απλώνεται σε οράματα δικά του (Xydis) |
  • τη στιγμή που τ' αμίλητο μεσημέρι στάλιζε μες στα μάτια μου (Spalas)

• ④ avoiding acquaintances, friendships, or company, living a solitary (lonely, secluded) life, unsociable (near-syn ακοινώνητος, μονόχνοτος):
  • αμίλητοι άνθρωποι, αμίλητοι γείτονες |
  • αμίλητη οικογένεια |
  • είναι από φυσικού του (or L εκ φύσεως) ~ άνθρωπος

• ⑤ not talked to for favors, whose favor has not been solicited (ant μιλημένος):
  • τα μέλη της επιτροπής (or του συμβουλίου κλ) είναι μιλημένα, ο πρόεδρος είναι ~

• ⓓ not pliable to being influenced for favors (syn που δεν μιλιέται, που δε σηκώνει μίλημα):
  • είναι απλησίαστος κι ~ για χατίρια

• ⑥ looking down on, despising, arrogant (syn L υπεροπτικός):
  • αφότου πλούτισε είναι ~ |
  • οι νεόπλουτοι γίνονται αμίλητοι |
  • πήρε θέση σε υπουργείο κ' έγινε ~

[fr LMG αμίλητος, cpd w. μιλητός (recorded in ModG): μιλώ; cf also ανεμίλητος ← AG ἀνομίλητος, cpd w. ὀμιλητός. For sense 4 cf AG, K ἀνομίλητος]