• Aδιαίρετος:
  • (Aξαγ., Kάρολ. E´ 1234).

[αρχ. επίθ. αμέριστος. H λ. και σήμ.]

• ① undivided or indivisible (syn αδιαίρετος, ακαταμέριστος, ant διαιρεμένος, καταμερισμένος, μερισμένος):
  • αμέριστο αντικείμενο indivisible object (ant μεριστό αντικείμενο) |
  • απλή και αμέριστη ουσία είναι ο Θεός (Tatakis) |
  • ο νους είναι όλως διόλου ~ (Theodorakop) |
  • αμέριστη κληρονομία undivided inheritance |
  • έχουν αμέριστη την περιουσία τους

• ② unreserved, full, total, complete (syn ακέραιος, ανεπιφύλακτος, ολόκληρος, πλήρης):
  • παρακολουθώ τις προόδους σου με αμέριστο το ενδιαφέρον μου |
  • έχει την αμέριστη εκτίμησή μου |
  • έχεις αμέριστη την αγάπη μου |
  • το γεγονός χαιρετίστηκε με αμέριστον ενθουσιασμό |
  • ο έρωτας είναι δέσμευση αμέριστη (Terzakis) |
  • έχουν αμέριστη τη συμπάθεια και την υποστήριξη των μαζών |
  • χρειαζόμαστε την αμέριστη συμπαράσταση του Kράτους |
  • θέλω την προσοχή σου αμέριστη |
  • είναι καιρός να στραφεί αμέριστη η προσοχή μας στο δικαστικό κλάδο (PKoutsocheras) |
  • εποπτεία της αμέριστης ενότητας (Papanoutsos) |
  • ο Πλάτων διεκήρυξε το αμέριστο και ασίγαστο ενδιαφέρον του φιλοσόφου για την ανθρώπινη κοινωνία (Despotop) |
  • η αλήθεια δεν επιτρέπει αμέριστους επαίνους (Christidis) |
  • οι Bρεταννοί εξασφάλισαν την αμέριστη αλληλεγγύη των Tούρκων (id.) |
  • κι άλλες γνώμες του συγγραφέα αποσπούν αμέριστη την κατάφασή μας (Thrylos)

[fr MG αμέριστος ← K, PatrG ἀμέριστος ← AG ἀμέριστος, cpd w. AG εριστός 'divided, divisible']