• ① unchanged to the worse, undamaged, undiluted, intact (syn αβλαβής, ακέραιος, ανέπαφος, ant βλαμμένος, φθαρμένος, χαλασμένος):
  • μνημείο αλώβητο από το χρόνο και τους ανθρώπους |
  • μένει ~ από την τριβή του χρόνου |
  • αλώβητο και άπαρτο κράτησε το κάστρο |
  • η ιστορία είναι το μόνο αλώβητο οχυρό που αντιστέκεται στην παραποίηση (Kolyva) |
  • δυο μέλη της οικογενείας μένουν αγνά κι αλώβητα (Melas) |
  • αλώβητη λαϊκή παράδοση |
  • στην εικόνα το αριστερό χέρι έχει παραμείνει αλώβητο από την επέμβαση του συντηρητή της εικόνας (Pallas) |
  • μια θύμηση του παλιού καιρού διασώζεται αλώβητη ίσαμε σήμερα (Panagiotop) |
  • ο γάμος θα μπορούσε να μείνει ~ σε μια ησυχασμένη κοινωνία (id.) |
  • τα βρίσκουμε όλα αλώβητα στο πηγάδι (Papatsonis) |
  • το μόνο που έμεινε αλώβητο ήταν η περήφανη εθνική ψυχή (id.) |
  • η θέλησή μας να μείνει η Eλλάδα εθνικά αλώβητη (Tsatsos) |
  • οι ακατάλυτες αξίες διατηρούνται αλώβητες μέσα στα ρέοντα στοιχεία (id.) |
  • οι ακαδημαϊκές ελευθερίες πρέπει να μένουν αλώβητες

• ② ling unchanged (syn αμετάβλητος, ant αλλαγμένος):
  • ο ~ τύπος της λέξης έχει διασωθεί σε μια συντηρητική διάλεκτο |
  • ως λήμμα προτιμάται ο αλωβητότερος τύπος the least changed form (Kriaras)

• ③ unhumiliated, unhumbled (syn [ηθικά] αμείωτος, αταπείνωτος, ant μειωμένος, ταπεινωμένος):
  • από την περιπέτεια αυτή βγήκε ~

[fr K, PatrG ἀλώβητος]