• individual of another creed (faith) or religion, often in pl αλλόδοξοι οι, (syn αλλόπιστος, ετερόδοξος, near-syn αλλόθρησκος, ant ομόδοξος, near-ant ομόθρησκος):
  • ο ξένος και ο ~ που θα τύχαινε μπροστά στα εκκλησιαστικά ιδιότυπα θα τα έβλεπε σαν λαογραφικά φαινόμενα (Loukatos) |
  • άγγελος πρωτοστάτης μεταδίδει σε χριστιανούς και αλλόδοξους κηρύγματα αγάπης (Palaiologos) |
  • η Kωνσταντινούπολη παρουσίαζε και εποχή θεολογικών συζητήσεων, επαφών και εκδηλώσεων φιλίας ή αντιδράσεων ορθοδόξων προς αλλόδοξους (Pallas) |
  • λιποτάχτες κι αλλόδοξοι και προς τη Pώμη αντίγνωμοι φανερώθηκαν πια οι λεγεωνάριοι τούτοι (Panagiotop)

[substantiv m of αλλόδοξος2]

• being of another religious dogma, heterodox (syn ετερόδοξος, near-syn αλλόθρησκος, ant ομόδοξος, ορθόδοξος):
  • αλλόδοξοι λαοί |
  • αλλόδοξη κυρίαρχη δύναμη (sc των Σουλτάνων) (Palaiologos) |
  • καταπιέσεις των αλλόδοξων κατακτητών (Vacalop)

[fr K, PatrG ἀλλόδοξος, cpd w. δόξα 'doctrine, belief']