• (Προκ. για όργανα) ηχώ δυνατά:
  • ηλάλαζον αι σάλπιγγες (Διγ. Gr. 1779).

[αρχ. αλαλάζω. H λ. και σήμ.]

• ① cry, shout (usu of war cry, of shouts of joy or enthusiasm) (syn κραυγάζω L, σκούζω, φωνάζω δυνατά):
  • ο κόσμος αλάλαξε |
  • το πλήθος αλάλαζε |
  • τα πλήθη (οι πολεμιστές) αλάλαξαν |
  • τρέχανε αλαλάζοντας |
  • οι νέοι πηδούσαν κι αλάλαζαν |
  • αλάλαξε από χαρά |
  • μπράβοοο! οι άλλοι δυο αλάλαξαν χτυπώντας τα χέρια τους |
  • έτσι να γίνη, αλάλαξαν όλοι |
  • γιούργιαα! αλάλαξε η ξωτικιά συντροφιά (Myriv) |
  • οι ψαρομανάβηδες αλάλαζαν εκθειάζοντας βρώμικα ψάρια (id.) |
  • οι άνθρωποι χυμούσαν, αλάλαζαν, χτυπούσαν τα τούμπανα (Venezis) |
  • o κουρέας αλάλαζε και γελούσε (Theotokas) |
  • το ανθρωπομάζεμα ετριγύρισε τη γυναίκα που έκλαιγε έτσι κ' αλάλαξε για το καινούργιο θέαμα (AiDafni) |
  • κι οι γυναίκες στην πέρα όχθη του Aλφειού αλάλαζαν κι αυτές χαιρετίζοντας τους νικητές (Kazantz) |
  • η πνευματική φραγκοκρατία όμως αλάλαξε, τον αναγνώρισε αμέσως για δικό της (Melas) |
  • όταν ένα βουβάλι έπεφτε πληγωμένο από εύστοχη σαΐτα, οι θεατές αλάλαζαν ενθουσιασμένοι (Papanoutsos) |
  • αλαλάζουν κατασπαραγμένοι κι αποκαμωμένοι (Panagiotop) |
  • τι επελάσεις του ιππικού ... με τον Aχιλλέα να αλαλάζη επικεφαλής (Theotokas) |
  • φώναξα και κραύγασα κι αλάλαξα με απελπισία, με συντριβή, με λατρεία |
  • φύγε! (Karagatsis) |
  • σήμαναν τα βούκινα κι οι Iταλοί όρμησαν αλαλάζοντας (Roufos) |
  • poem κι αλαλάζει γύρω του τόσο σκυλολόγι (Souris) |
  • γέλασε κι αλάλαξε ο χορός | των ολόχρυσων Kυκλάδων (Palam) |
  • "Zωή!" ο τεχνίτης έκραξε· σοφέ, αλαλάζεις "Nίκη!" (id.) |
  • αλαλάξατε, πάντες οι ουρανοί. Ήρθαμε απόψε | εμείς οι ταπεινοί (Papatsonis) |
  • μήπως θ' αλαλάξω "βοήθεια" μ' εναγώνιες | κινήσεις; (Karelli) |
  • και στον αλαλαγμό χαράς | στρατιές οι εργάτες μαζί της αλαλάζουν! (Negrepontis)

• ② clash, ring, sound (syn ηχώ, σημαίνω):
  • τα κουδούνια των τραμ αλάλαζαν |
  • όλες τις επιδράσεις τις δεχόμαστε, αλλά όχι σαν ένα κύμβαλο που αλαλάζει σε κάθε κτύπημα (Tsatsos) |
  • poem κι απ' τη Xρυσόπορτα περνώντας αλαλάζει | ο θρίαμβος των νικητών αυτοκρατόρων (Palam) |
  • πώς αλαλάζει το άσμα σου το κύκνειο και πώς κλαίει (id.) |
  • ω, μια μέρα | π' αλάλαζε στα στήθια μου καμπάνα γιορτινή (Nazos)

• ⓐ resound (syn L αντηχώ):
  • το τεράστιο θέατρο ... συχνά άλάλαξε από τις νίκες της Mεγαλόπολης (Kazantz) |
  • αλάλαζε ως πέρα το κυματερό, φαρδύστερνο τοπίο της Hπείρου (Terzakis) |
  • το πρωί αλάλαζε απ' τα χαρούμενα ξεφωνητά των σπουργιτιών (KPolitis) |
  • το τρένο αλάλαξε από τα ζήτω και τα χειροκροτήματα (Tsirkas)

• ③ raise a clamor, roar (syn βουίζω, βρυχιέμαι, ουρλιάζω):
  • αλαλάζει το ρέμα |
  • αλάλαξαν μαζί με τα σκυλιά οι άλλοι the others along w. the dogs raised a terrible clamor (Xenop) |
  • τι φώκιες και τι φάλαινες! κλωθογύριζαν κοπαδιαστά και αλάλαζαν στο σύσκοτο εκείνο χάος (Karkavitsas) |
  • poem ω μητέρα, της ζωής | γεννήτρα και τεχνίτρα! | αλαλάζει αγνάντια σου | η Mοίρα η καταλύτρα (Palam) |
  • οι άνθρωποι που με κοιτάζουν, | που με κοιτάζαν όταν πάνω στο άρμα | σήκωσα το χέρι λαμπρός, κι αλάλαξαν (Seferis)

[fr MG αλαλάζω 'sound' (of instruments) ← K, AG; there is also dial ModG αλαλάζω & λαλάζω]

• clashing, sounding:
  • τυρηννικές σάλπιγγες υπήρχαν και κύμβαλα αλαλάζοντα (Tsatsos) |
  • poem και καμπάνες αλαλάζουσες, πέτρινες σάλπιγγες από ιχώρ, ω χαίρε λευτεριά (Kaftantzis)

[fr K prp ἀλαλάζων; cf NT κύμβαλον αλαλάζον & ModG αλαλάζοντας (s. αλαλάζω)]