• also αλαθήτου (& αλάθητον) (L) inerrancy, inerrability, infallibility (syn in αλάθευτο):
  • το αλάθητον της Eκκλησίας the infallibility of the Christian Orthodox Church (consisting of the decisions of its Ecumenical Councils) |
  • το ~ του πάπα the infallibity of the Pope |
  • δεν πιστεύω στο αλάθητό τους |
  • κάποιος πολιτικός ηγέτης, μεγάλος θιασώτης κι αυτός του αλάθητου του Eθνικού Kέντρου (Christidis) |
  • δεν είναι ποτέ απόλυτα τίμιο να πιστεύης ατράνταχτα στη δική σου την αλήθεια, στο αλάθητό σου (Terzakis) |
  • κάθε στοχαστικό πρόσθεμα του μυαλού έβανε σε κίνδυνο το ~ των αισθήσεων (Athanasiadis-N) |
  • poem ένα είναι το ορθό, ένα το ~ που γέρνουνε και γερνούνε (Papatsonis)

[substantiv. n of αλάθητος]

• ① containing no errors, faultless, accurate, excellent (syn in αλάθευτος 1):
  • τίποτε στη φύση το αλάθητο |
  • ήταν κάτι τέλειο, αλάθητο |
  • το γραπτό του ήταν αλάθητο |
  • ενήργησε με αλάθητο τρόπο infallibly (syn αλάθητα) |
  • αλάθητο κριτήριο |
  • ένα αλάθητο σημάδι τού κλ |
  • όλ' αυτά θα γίνουν, γιατί τα προλέγουν τα αλάθητα σημάδια του ουρανού (Vacalop) |
  • το ζο κοιτούσε τον Xρ. ... σα να ξεχώριζε με αλάθητη γνώση τον καλόν από τον κακόν άνθρωπο (Bastias) |
  • να το ζητήσανε (sc οι άνθρωποι το ψάρι) με την αλάθητη σοφία και τη μυρουδιά του ανήξερου; (id.) |
  • το ένα και αλάθητο πιστεύω μας (Papatsonis) |
  • ρήματα αλάθητα |
  • το αλάθητο, το αμάχητο τεκμήριο (Panagiotop) |
  • αλάθητη διάγνωση |
  • τη διαίσθησή του την είχε για αλάθητη (Papatsonis) |
  • ολοφάνερα και αλάθητα σημεία του επερχόμενου τέλους (transl of Mango) |
  • το αλάθητο ένστικτο της ποιητικής ιδιοσυγκρασίας του (Peranthis) |
  • το ηθικό αίσθημα δεν είναι ένα αλάθητο όργανο (Papanoutsos) |
  • αυτό το έχει νοιώσει με το αλάθητο ένστικτό του ο λαός μας (id.) |
  • τη συνέπεια ανάμεσα στο ένστικτο και την πράξη το κοινό τη διαισθάνθηκε με την αλάθητη εκείνη όσφρηση που διαθέτει κλ (Chatzinis) |
  • μια θεωρία προβάλλεται σαν κεκτημένο πια αγαθό και σαν αλάθητο δόγμα (Tsatsos) |
  • διάφορα είδωλα, που τα είχαν πριν για απείραχτα και αλάθητα, π.χ. την ανατολίτικη ζωή (Dragoumis) |
  • τ' όμορφο άγαλμα, το αλάθητο σάρκινο δημιούργημα της φύσης (Karagatsis)

• ② not making mistakes, unerring, inerrant, inerrable, infallible (syn αλάθευτος 2):
  • κανείς δεν είναι ~ σ' αυτό τον κόσμο |
  • υπάρχουν αρμόδιοι σοφοί, αλλά αλάθητοι δεν είναι |
  • οι δικαστές δεν είναι αλάθητοι |
  • ο γιατρός μου είναι ~ στις διαγνώσεις του |
  • ο ~ μάντης |
  • ο ~ πάπας |
  • ο πάπας είναι αντιπρόσωπος του Θεού στη γη, ~ (Theodoridis) |
  • ένα ον απόλυτο, προικισμένο με όλες τις τελειότητες, αλάθητο, όπως είναι κατά το χριστιανικό δόγμα ο Θεός (Papanoutsos) |
  • συνείδηση, ... αλάθητε κριτή του καλού και του κακού (id.) |
  • ο αυτοκράτορας άμεμπτος, ~, μόνος ικανός να επικοινωνή με τα πνεύματα (Panagiotop)

[fr K, ByzG, PatrG ἀλάθητος]