• ① incontinent, profligate, depraved, loose, dissolute (near-syn ασελγής, άσωτος, έκδοτος σε ηδονές, έκλυτος, έκφυλος, ηδυπαθής, λάγνος, παραλυμένος, φιλήδονος, ant εγκρατής, φρόνιμος):
  • ~ άντρας (άνδρας) a dissipated man |
  • ένας γέρος ~ a profligate old man (syn ένας γεροπαραλυμένος) |
  • ακόλαστη γυναίκα a wanton woman |
  • ζω ακόλαστη ζωή live a dissolute (profligate) life |
  • ακόλαστο πάθος |
  • ακόλαστο χάδι |
  • ένα μυστικό ακόλαστο, ντροπιασμένο |
  • ακόλαστοι χοροί |
  • επιθυμίες για ακόλαστες πράξεις |
  • ακόλαστη χρήση της λέξεως licentious use of the word |
  • η ακόλαστη φεουδαρχία των συντεχνιών του μεσαίωνα |
  • το να μη μπορής να συγκρατήσης το θυμό σου είναι απαίδευτο και ακόλαστο (Vrettakos) |
  • μ' επήρ' εκείνη απάνου της και το στόμα κόλλησε στο δικό μου ... και γελαστή τα 'καμε τα χείλη της ακόλαστα (Palam) |
  • o ~, ο παραδομένος στο δαίμονα της ηδονής Mπωντλαίρ (Panagiotop) |
  • (ο Πασκάλ) |
  • από έκλυτος και ~ κατέληξεν ασκητής (Papatsonis) |
  • κρύβει τη λάσπη του στις σκιές ... της νυκτός που σέρνονταν έξω στο δρόμο σαν ακόλαστη ύαινα (Kanellis) |
  • poem όμως εκείνη η πυρκαϊά ...| πλούτη, γυναίκες, θησαυρούς απ' τον οχτρό θα κρύψη |
  • μαζί με τον ακόλαστο που ψυχοπαραδέρνει (Malakasis) |
  • ... δε σε νοιάζει η μανία |
  • του χυδαίου, που ολοένα πιο ακόλαστη |
  • στην περήφανη γίνεται ωδή μου (Skipis)

• ⓐ overabundant, profuse, luxuriant (syn οργιαστικός, οργιώδης):
  • ακόλαστη βλάστηση (syn οργιαστική βλάστηση) |
  • μας ιστόριζε την έπαυλη του πρίγκιπα ..., τη βλάστηση τριγύρω της ακόλαστη, τα δάση και τους κήπους (Palam)

• ② relig not punished or subject to punishment w. the tortures of Hell, of sinners (ant αμαρτωλός, κολασμένος)

• ⓑ not sinning, not sinful (in act or thought):
  • κανένας δεν είναι ~ σε τούτο τον κόσμο |
  • τα γυναικοκαμώματα δε μας αφήνουν ακόλαστους

[fr AG ἀκόλαστος]