• high point of a mountain, mountain peak, mountain top (syn ακρόβουνο, βουνοκορφή, κορφοβούνι, κορυφή βουνού):
  • μέσα από την πρασινοθάλασσα του δάσους υψώνονταν γυμνά τ' ακροβούνια (LAkritas) |
  • το δάσος παρθένο, απάτητο, έπιανε ίσαμε τ' ακροβούνια που τα σκέπαζαν οι οξές και τ' άγρια καστανόδεντρα (Sfakianakis) |
  • poem στη Λιάκουρα τη δροσερή, στης Γκούρας τ' ακροβούνια (Valaor) |
  • παίρνω την ακροποταμιά και φτάνω σ' ~ (Krystallis) |
  • μα πια την τέταρτη ροδάτη αυγή τ' άγια ακροβούνια εσβήσαν (Kazantz) |
  • μια μέρα, αδέρφια, σκόλη και γιορτή, ροβόλαε απ' τ' ακροβούνια | κι ο Xάρος ανηφόραε στο βουνό κλ κ' ήρθε το αδρύ ξεγύμνωμα της μέρας κ' έδειξε όλη | του ροδοζύμωτου κορμιού τη σάρκα | στητή σα λάγνη αποκοτιά στα ορθόκορμ' ακροβούνια (Bekes)

[fr K or MG ἀκροβούνιν, cpd of ἄκρον βουνίν; cf K ψευδοβούνιον, MG μεσοβούνιν]