• 1) Kάθισμα, ανάκλιντρο, μέρος όπου αναπαύεται κανείς:
  • (Διήγ. παιδ. 880).
• 2) (Επίθ.) που επάνω του ακουμπά, στηρίζεται κάπ. (προκ. για ραβδί, μπαστούνι):
  • Το ακουμβιστήριον ξύλον εν ῳ ηκούμβιζεν (Παράφρ. Xων. 171).

[<αόρ. του ακουμπίζω + κατάλ. ‑τήρι, αν όχι <το ουδ. του επιθ. *ακουμβιστήριος ως ουσ. (βλ. παραπάνω σημασ. 2). Ο τ. ακουμβ‑ στο Meursius (‑ιος)· βλ. και LBG (‑ιος). H λ. στο Somav. και σήμ.]

• ① steady object or point on which one leans for support, such as a stick, cane etc (syn έρεισμα L, στήριγμα, υποστήριγμα):
  • γι' ~ τον πήρες κ' έπεσες απάνω του; |
  • κάθεται στο σανιδένιο ~ του παραθυριού (Terzakis) |
  • poem στο ξένο κοιμητήρι |
  • κανέν' ~, |
  • για να σταθούν (Palam)

• ⓐ support (for the back), back of chair, sofa etc (syn L ερεισίνωτο):
  • ~ του καθίσματος, της καρέκλας, της πολυθρόνας, του θρόνου |
  • είχε καλοκαθίσει τώρα στον καναπέ με τα δυο χέρια στο ~ της μπάντας (Xenop) |
  • ο A. καβαλικεύει μιαν αναποδογυρισμένη καρέκλα, που είναι αυτοκίνητο, και η Δαφνούλα τη σέρνει μ' ένα λουρί δεμένο από τ' ~ (Myriv)

• ⓑ arm (of chair, sofa), armrest (of chair, in car), arm loop or hanger (in vehicle):
  • έβαλε κιόλας το χέρι του και στηρίχτηκε στο ψαθένιο ~ του καθίσματός της (Myriv) |
  • στήριζε τον άγκωνά της στο ~ της πολυθρόνας της, που ήταν ~ και της διπλανής πολυθρόνας (Xenos) |
  • poem έφτιαξε ένα φορείο ο βασιλέας Σολομών ...· |
  • τις κολόνες τις έκαμε ασημένιες, |
  • τ' ακουμπιστήρια του μαλαματένια (Seferis AA transl)

• ② fig refuge, aid, protector (syn αποκούμπι, έρεισμα L, καταφύγιο, προστάτης, υποστηρικτής):
  • poem κι από το θρόνο ο βασιλιάς θα γείρη, |
  • θα τόνε σφίξη μεσ' την αγκαλιά του |
  • και θα τον έχη πάντα ~ |
  • στα δεξιά του (Palam)

[fr LMG ακουμπιστήρι ← MG ακ (κ) ουμβιστήριον ξύλον Du Cange 42]