• Aκονίζω, τροχίζω κ., το κάνω οξύ:
  • σουβλωτά σπαθιά κι ακονισμένα (Pοδολ. Γ´ 63)·
  • φρ. ακονίζω τη γλώσσα = ετοιμάζομαι να μιλήσω εκτενώς ή και με δριμύτητα:
    • (Σωσ. 55), (Kαναν. 266-7).

[<αόρ. του αρχ. ακονώ. O τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. και σήμ.]

• ① grind on the wheel, whet, sharpen, give a fine edge (syn τροχίζω):
  • ~ με λαδάκανο hone |
  • ~ το ξυράφι hone (or set) the razor |
  • ~ το μαχαίρι, το ψαλίδι, το τσεκούρι, το πριόνι κλ |
  • ~ το ξίφος, το σπαθί keep the sword bright |
  • iron το χαντζάρι ακόνιζε και στο κατώγι κρύβονταν about s.o. boasting of feats of bravery |
  • μου ακονάς το δρεπάνι μου, μπαρμπα-Πωλιό; (Prevelakis) |
  • poem και πάλι αυτός ο αγέρας ακονίζει |
  • πάνω στα νεύρα μας ένα ξυράφι (Seferis) |
  • ο γεωργός εύθυμα σφυρίζοντας ακονίζει το σκουριασμένο αλέτρι του (Kaftantzis)

• ⓐ of teeth, sharpen:
  • ~ τα δόντια μου I am ready for voracious eating |
  • iron ακόνισε τα δόντια σου to one expecting sth pleasant |
  • poem κ' ήμασταν σαν κάπροι εμείς |
  • που ακονούν τα δόντια τους |
  • κι ο Λεωνίδας αρχηγός (Stavrou Ar)

• ② fig train, sharpen, refine (syn εξασκώ, οξύνω):
  • ~ τη γλώσσα μου I prepare or practice to speak eloquently and pungently, e.g. ακόνισε τη γλώσσα της να βρίση τους γειτόνους |
  • ~ το μυαλό sharpen s.o.'s mind |
  • το παιχνίδι ακονίζει τις αισθήσεις, γυμνάζει το σώμα (Tsiantas) |
  • (ο Mπερτόν) ακονίζει παραπέρα την πένα του (Melas) |
  • (γυναίκες) προκαλούν, διεγείρουν, ερεθίζουν, ακονίζουν τα σπιρούνια του πόθου (id.) |
  • και ακόμα αν κλαίη και θρηνή τόσο και πιότερο ακονίζει τις φλογοβόλες όρεξες (Papatsonis) |
  • η μεγάλη μάζα ... σ' αυτήν ακονίζονται ...τα μεγάλα άτομα (Idas) |
  • ακονισμένη ήταν η κριτική ευαισθησία του Παράσχου (Panagiotop) |
  • η ξένη άποψη ακονίζει την ικανότητά τους για ενδοσκόπηση (Theotokas) |
  • με την άσκηση αυτή ακονίστηκε η διάνοια του ανθρώπου στη Δύση και ξύπνησε ...η χαρά για έρευνα και γνώση (Theodoridis) |
  • είχε (ο I. του Salisbury) και πολιτική σκέψη που την ακόνισε στην ίδια την πράξη (Kanellop) |
  • οι πεζογράφοι ακονίζουν τις δυνάμεις τους πάνω σ' ένα όργανο ρευστό, ευλύγιστο, πληθωρικό (Chatzinis) |
  • τέτοιες δυσκολίες τον ευχαριστούσαν, ακονίζοντας το οργανωτικό του δαιμόνιο (Roufos) |
  • poem έτσι αργούν κ' οι λέξεις ν' ακονιστούν σε λόγο (Alexandrou) |
  • ω Eρινύες, τα χάλκινα τα νύχια σας |
  • ακονίστε! (Skipis)

[fr MG ακονίζω ← AG ἀκονῶ or new der of ἀκόνη or ἀκόνιν]