• haughty, disdainful, snobbish (syn αλαζονικός, υπεροπτικός, περιφρονητικός, ant καταδεχτικός):
  • ~ άνθρωπος, άρχοντας |
  • ακατάδεχτη γυναίκα, αρχόντισσα |
  • ακατάδεχτο παιδί |
  • δε μας μιλάει, έγινε ~ |
  • είναι πάντα ~, δεν πήρε το δώρο που του 'δωσα |
  • είναι φοβερά ~ και δε θέλει να δίνη θάρρος (Myriv) |
  • ξαναβρήκε μεμιάς την ακατάδεχτη της γενιάς του περηφάνεια (Karvounis) |
  • η περήφανη εθνική ψυχή, ακατάδεχτη στα μεγαλεία της όσο και η φτώχεια της (Papatsonis) |
  • folks. εγίνης ~, διαβαίνεις από μπρος μου (Theros) |
  • poem αλλά η ακατάδεχτη νυφούλα δε σας θέλει (Palam) |
  • του ακατάδεχτου έργου σας πάντα λαμπρά τ' ασήμια (id.) |
  • πεισμωμένος, χλωμός κι ~, |
  • κοιτούσα τον κόσμο και κραύγαζα (Ritsos)

[fr MG ← K, PatrG ἀκατάδεκτος]

• να μη φράζεται ο δρόμος σου προς τα εμπρός από τη φτώχεια και από την ~ σου να πηγαίνης λοξά (Papanoutsos)

[cf MG ακαταδεξοσύνη, a blend of ακαταδεξ(ιά + ακαταδεχτ)οσύνη]