• unintelligibility, inconceivability:
  • το ~ του προσωπικού αφανισμού |
  • the unintelligibility of the personal disappearance of man |
  • καταφεύγομε στο ~ και το ασύνειδο (Papanoutsos) |
  • δεν ξέρουμε... αν μπορούσε να θεωρήση και το ~... ως την αμοιβή που επιφυλάσσει ο Θεός και σ' αυτούς ακόμα που τον αγαπούν (Kanellop)

[substantiv. n of αδιανόητος]

• ① incapable of being comprehended, inconceivable, incomprehensible, unintelligible (syn ακατανόητος):
  • αδιανόητο πράγμα |
  • αδιανόητες ενέργειες, συνθήκες |
  • αδιανόητα συμπεράσματα |
  • αυτοκτονία... είναι κάτι αδιανόητο |
  • ο χώρος κατά τον Aϊνστάιν είναι κάτι το αδιανόητον χωρίς τα αντικείμενα του κόσμου (DKatsis EIR Taxidia) |
  • idiom phr είναι αδιανόητο ότι or να it is inconceivable that... |
  • (η πίστη) μόνη κάνει τον άνθρωπο, αδιανόητον μέχρι τότε, κατανοητό στον εαυτό του (Tatakis) |
  • η πίστις είναι μια δύναμη, η οποία στην περίπτωση αυτή είναι αδιανόητη χωρίς τη θρησκεία (Chatzinis) |
  • ένα μυθιστόρημα χωρίς ερωτική ιστορία ήταν περίπου αδιανόητο (Panagiotop) |
  • βελτίωση της παιδείας είναι αδιανόητη χωρίς παράλληλη κατοχύρωση της ελευθερίας της (Ploritis) |
  • ο κόσμος, που κέντρο και περιφέρειά του είναι ο Θεός, είναι ~ (δηλαδή δε μπορεί να συλληφθή από το νου) (Kanellop) |
  • η γλώσσα πλουτίζεται αδιάκοπα· η απογραφή όλων των λέξεων είναι μια πράξη αδιανόητη (Geros)

• ② not able to think, unthinking:
  • ο αληθινός και γνήσιος άνθρωπος... βρίσκεται... κυρίως στις απλές και αδιανόητες υπάρξεις του υπαίθρου (Sachinis) |
  • οι άνθρωποι αυτοί είναι αδιανόητοι, ανίκανοι να σκεφθούν ή να αισθανθούν οτιδήποτε (id.)

[fr K ἀδιανόητος]