• indivisible, undivided (syn ακομμάτιαστος, αμέριστος)

• ① math etc:
  • ~ αριθμός (syn ακέραιος, ant διαιρετός) |
  • poem και βασισμένος πιο ύστερα στον άρτιο και τον περιττό, στον διαιρετό και τον αδιαίρετο (Ritsos) |
  • (ένα) αδιαίρετο σύνολο an undivided whole |
  • η πρόταση... κοιταγμένη μέσα στο αδιαίρετο όλο του τραγουδιού (Tsatsos)

• ⓐ law:
  • η αδιαίρετη παροχή γίνεται διαιρετή, αν μετατραπή σε χρηματική (ChristidisAK) |
  • αδιαίρετο μερίδιο κινητού πράγματος (id.)

• ② generally indivisible, inseparable:
  • αδιαίρετη αγάπη |
  • είναι μια αλήθεια..., βασικά μία και αδιαίρετη (Chatzinis) |
  • αδιαίρετη σύσταση κάθε έργου τέχνης (Tsatsos) |
  • ο Θεός μέσα στη Δημιουργία ~ και παντοδύναμος (Papanoutsos) |
  • η ολότητα είναι αδιαίρετη ενότητα ζωής και πνεύματος (Theodorakop) |
  • ο Θεός..., το ένα πρόσωπο της αδιαίρετης Tριάδας (Papatsonis) |
  • η Oρθοδοξία ως η αυθεντική συνέχεια της μιας και αδιαίρετης καθολικής και αποστολικής Eκκλησίας των πρώτων αιώνων (Theotokas) |
  • σε μια αδιαίρετη ενότητα μουσικής, χορού και ποίησης το δημοτικό τραγούδι αντικαθρεφτίζει την ιστορία του (Anogianakis) |
  • υπάρχει η μία, ενιαία και αδιαίρετη δημοτική, η ζωντανή εθνική λαλιά (AVlachos) |
  • ανάγκη να αντιληφθούμε τη φιλοσοφία ως αδιαίρετη και ενιαία (ELambridi) |
  • ο Σωκράτης αναρωτιέται μήπως... η αρετή είναι μια και αδιαίρετη (Tatakis) |
  • poem στης Mνήμης | βαθιά το φως τ' αδιαίρετο ξανοίγω (Sikel) |
  • το πρόσωπό σου που άλλο δε ζήτησες στη ζωή παρά να το κρατήσης καθάριο κι αδιαίρετο (Ritsos)

[fr MG, also PatrG ← K ἀδιαίρετος, cpd of διαιρετός: διαιρῶ]