• ① unchanged to bad, undefiled, not debased, pure, wholesome (syn αναλλοίωτος, αχάλαστος):
  • η παλιά, η αδιάφθορη πόλη |
  • τα ήθη του λαού παραμένουν αδιάφθορα |
  • ~ άνθρωπος |
  • αδιάφθορη ψυχή |
  • αδιάφθορη σοφία |
  • (βρήκα) ένα ανθρώπινο υλικό, αμεταχείριστο, αδιάφθορο, παρθένο για το καινούργιο θέατρο (Melas) |
  • μέσα στον πόνο διατηρείται περισσότερο αδιάφθορη η ψυχή (Papanoutsos) |
  • ο πνευματικός άνθρωπος στην αδιάφθορή του ουσία (Tsatsos) |
  • ο Θεός, λέγει, είναι νοητός και ασώματος, ~ και αθάνατος (Tatakis) |
  • (ο ελληνικός λαός) μεταχειρίζεται αδιάφθορες, χωρίς καμμιά αλλαγή, τις ίδιες λέξεις μέσα σε τρεις χιλιάδες... χρόνια (Panagiotop) |
  • (φανταζόμαστε) μιαν άμορφη, αδιαφοροποίητη μάζα, που να υπάρχη πάντα αναλλοίωτη και αδιάφθορη (ELambridi)

• ② incorruptible, unbribable, uncorrupt (syn αδέκαστος, αδωροδόκητος, ανώτερος χρημάτων):
  • ~ χαρακτήρας, ~ άνθρωπος, ~ υπάλληλος |
  • αδιάφθοροι αρχηγοί

• ⓐ οι αδιάφθοροι, noun, the uncorrupted (ones)

[fr K (also PatrG) ἀδιάφθορος]