• 1) Aγανακτώ:
  • O πρεβεδούρος βλέποντας την άπρεπην τάξην του λαού ετούτου … αδημόνησε κατα πολλά προς εδαύτους (Σουμμ., Pεμπελ. 167).
• 2) Bρίσκομαι σε κατάσταση εκνευρισμού, ανησυχίας, ταραχής:
  • (Tζάνε, Kρ. πόλ. 161²⁰, 164²⁵).

[αρχ. αδημονέω. H λ. και σήμ.]

• no aor (L) be uneasy or anxious, fret, lose patience (syn αγωνιώ, ανησυχώ, ανυπομονώ, λαχταρώ):
  • ~ για κτ or κ. be anxious about sth or s.o. |
  • αδημονούν ν' ανάψουν τα φώτα |
  • αδημονούσε ώσπου έλαβε γράμμα |
  • η αδημονία μεγαλώνει, τα πλήθη αδημονούν |
  • ~ και ανησυχώ |
  • δε μπορώ να μην ~ |
  • ο γονιός αδημονούσε να μάθη την τύχη του παιδιού του |
  • όσο στενοχωριόνταν κι αδημονούσε ο Kουτσογιάννης, τόσο αυτός πήγαινε ήσυχα ήσυχα (Christovasilis) |
  • αδημονούσαν προσμένοντας μάχες και δόξες (Theotokas) |
  • (το πλήθος) πάσχει και βράζει υπόκωφα και αδημονεί να σηκωθή να τους ρίξη κάτω (id.) |
  • βασανίζονται με ιδεολογικά προβλήματα και αδημονούν για μια λύση (id.) |
  • poem αδημονεί ο Φερνάζης |
  • ατυχία! (Kavafis) |
  • (το βασιλόπουλο) στης μυστικής εικόνας του τη δόξα αδημονεί (Sikel)

[fr AG, K ἀδημονῶ]