• ① wild quadruped mammal, (wild) beast (syn αγριμικό):
  • τ' αγρίμια του λόγγου forest beasts |
  • τον έφαγαν τ' αγρίμια |
  • είναι σα φοβισμένο ~ |
  • καθόταν σαν κυνηγημένο ~ |
  • σαν πεινασμένα αγρίμια τον τριγύρισαν αυτοί (Vlachogiannis) |
  • χωρίς το παραμύθι δεν θα υπήρχε τίποτα... ~ μέσα στ' αγρίμια θ' απόμενε ο άνθρωπος, το πιο αξιοδάκρυτο απ' όλα (Melas) |
  • κλείστηκε στον εαυτό του, ίδιο ~ που συμμαζώνεται μες στο λημέρι του (KPolitis) |
  • folks. φεύγουνε σα λαφόπουλα, αγρίμια κυνηγημένα |
  • θα πάρω κάμπον και βουνά τ' αγρίμια να ρωτήσω |
  • poem ~, δύστυχη ψυχή, κ' έξω από τη μονιά σου (Malakasis) |
  • μια ζεστασιά απλωμένη σαν προβιά | ήμερη σαν το κοιμισμένο ~ (Seferis)

• ⓐ synecd game, venison (syn κρέας αγριμιού)

• ② zoo wild goat, Capra aegagrus (syn αγριόγιδο, αγριοκάτσικο):
  • ~ του βουνού |
  • folks. αγρίμια κι αγριμάκια μου, λάφια μου μερωμένα (Crete)

• ③ fig rebellious or ill-natured person, rude and unsociable person, uncivilized individual (syn άγριος, ακοινώνητος, άξεστος, απολίτιστος άνθρωπος):
  • ο γιος του είναι ~ |
  • είναι ~, δε θέλει να ιδή άνθρωπο |
  • το κοπάδι των αρσενικών αγριμιών (Myriv) |
  • η Άρτεμη, καθώς ήταν σωστό ~ κ' έτρεχε όλη μέρα στα κατσάβραχα... αποκοιμιόταν εύκολα (Venezis) |
  • poem τι πουλάει το ~ να ρωτήσω δεν προφτάνω (Karyotakis) [fr late MG αγρίμιν ← αγρίμαιον (through pl [aγrímja] ←

[aγrímea]), K ἀγριμαῖος]

• Άγριο ζώο:
  • σαν αγριμικό σκιαζάρικο εφοβόσουν (Σουμμ., Παστ. φίδ. Δ´ [77]).

[ουδ. του επιθ. αγριμικός (ΙΛ) ως ουσ. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

• wild quadruped mammal, wild beast (syn αγρίμι 1)

[fr late MG αγριμικόν, n of MG & dial ModG αγριμικός]

• 1) Άγριο ζώο, θηρίο:
  • αγρίμι κακό τον έφαγεν (Πεντ. Γέν. XXXVII 20).
• 2) Aίγαγρος:
  • η αίγα, το αγρίμιν (Διήγ. παιδ. 1045).

[<ουδ. του μτγν. επιθ. αγριμαίος (Θαβώρης 1969: 56-7). Ο τ. στο Du Cange και σήμ.]