• 1) Kεντώ, τσιμπώ:
  • αγκάθι οπού αγκυλώνει το χέρι το βασιλικό πρέπει να ξεριζώνει (Zήν. Γ´ 217).
• 2) (Mεταφ.) λυπώ:
  • η εμιλιά μου σ’ αγκύλωσε (Πιστ. βοσκ. IV 5, 223).

[αρχ. αγκυλόω. O τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. και σήμ.]

• ① of thorn, pointed objects, stinging insects, sting, prick (syn κεντρίζω, κεντώ, τσιμπώ):
  • αγκυλώθηκε με την καρφίτσα |
  • με αγκύλωσε το τριαντάφυλλο |
  • τα γένια του μ' αγκυλώνουν his beard prickles me |
  • gnom τ' αγκάθι από μικρό αγκυλώνει a malicious person is so by nature |
  • prov τ' αγκάθι π' αγκελώνει δε φαίνεται the offending person is cunning, treacherous |
  • idiom phr ~ την (or στην) καρδιά hurt the feelings (of a person), e.g., τα λόγια του μ' αγκυλώνουν στην καρδιά |
  • όποιον κεντρί τον αγκυλώση εκείνο τήραγε κι ο Kωλέτης να ξεριζώση (Makryg) |
  • αγκύλωνε το απ' όξω καματερό με τη βουκέντρα (Prevelakis) |
  • folks. να 'μουνα στη γης βελόνι, | να πατής να σ' αγκελώνη |
  • η αγάπη είναι βελόνα π' αγκυλώνει στην καρδιά, | και μ' αγκύλωσε και μένω και δεν έχω γιατρειά |
  • κόρη μικρή συρμάτιζε μ' ένα χρυσό βελόνι. | Kάποια καρδούλα θα κεντά κι όλο την αγκυλώνει (Myriv)

• ② fig pique, irritate, hurt (the feelings of s.o.), annoy (syn ερεθίζω, πειράζω):
  • ο λόγος σου αγκελώνει |
  • τα λόγια του μ' αγκυλώσανε |
  • τραβήχτηκα ολωσδιόλου και γι' αυτό με αγκυλώνουν (Makryg) |
  • ολοένα πήγαινε να ξεμπλέξη και μπερδευότανε κι αγκυλωνότανε πιο πολύ (Theotokas) |
  • οι τσιριξιές από τ' ανήλικα αγκυλώσαν τους μεγάλους (Prevelakis) |
  • χίλιοι ερεθισμοί αγκυλώνουνε τα πυρωμένα του ματόφυλλα (KPolitis)

[fr MG αγκυλώνω ← AG ἀγκυλῶ 'bend, crook']