• Aν και, μολονότι (συν. με το σύνδ. και πριν ή μετά):
  • και αγκαλά είναι πτωχοί, αλλ’ έχουσι τη χάρη (Iστ. Bλαχ. 1759· Σουμμ., Pεμπελ. 170).

[<σύνδ. αν + επίρρ. καλά. H λ. στο Βλάχ. και σήμ. ιδιωμ.]

• not withstanding, although, albeit (syn αν και, καίτοι, μολονότι):
  • έλα να σου δείξω την εικόνα, ~ συ την ξέρεις |
  • δεν λέγω να γράφουμε καθαυτό ελληνικά, ~ έπρεπε να κάνουμε χίλιες ευχές για να ξαναζήσουν εκείνα τα λόγια (Solom) |
  • ο γέρος συλλογίστηκε... |
  • ~, τι σου χρειάζουνται τώρα τα τραγούδια; (Xenop) |
  • οι παλιοφροντίδες... ορμούσαν καταπάνω του, ~ δε μπορείς να πης κιόλα πως τον ακαρτέραγαν (Psichari) |
  • το κύμα ξέρναγε αφρούς, ~ ξελιγωμένο πια κι αποκαμωμένο |
  • poem συ τες δύναμές σου σπρώχνεις | και, ~ δεν είν' πολλές, | πολεμώντας άλλα διώχνεις... (Solom) |
  • είναι ωραίο το πρόσωπό σου, ~ μελαχρινό (Markoras)

• ⓐ emphat ~ και:
  • ξαφνίστηκα που τ' άκουσα, ~ και το 'ξερα πως θα γίνη |
  • το βλέμμα του ήτουν... ήμερο, ~ κι αντίφεγγε με πράσινες αναλαμπές (Theotokis) |
  • ήταν μάλιστα κάτι πολύ μεταδοτικό, ~ και τόσο συγκρατημένο (Theotokas) |
  • για τούτο έχουμε μιαν, ~ και καθυστερημένη, αναμφισβήτητη μαρτυρία (Dimaras) |
  • πέτρα ήταν η γη που όργωνε· ~ και πού την έχει την ψαχνάδα το... χώμα μας; (Lountemis) |
  • poem (τα προβατάκια) και ~ και κανένα επεριπάτει, έλεγες ότι σφάλλει η φαντασία (Solom) |
  • πάντα περίχαρη, ~ και κάθε τόσο αλλάζει (Markoras)

[fr late MG αγκαλά ← syntagma αν καλά: cf άμποτε, ανίσως, dial (Otranto) anara fr αν άρα etc]