• Που δε μπορεί να θεραπευθεί, ανίατος:
  • αρρωστίαν αγιάτρευτη, λέπρα (Xρον. σουλτ. 53²⁷)·
  • αγιάτρευτη πληγή (Tζάνε, Kρ. πόλ. 437²²)·
  • πάθος αγιάτρευθο … γυναίκα να ’ναι πονηρή (Bεντράμ., Γυν. 61).

[<στερ. α‑ + γιατρεύω. H λ. στο Βλάχ. και σήμ.]

• ① past cure, incurable (syn αθεράπευτος, L ανίατος, L ανεπίδεκτος θεραπείας, που δεν παίρνει γιατρειά, που δε γιατρεύεται):
  • αγιάτρευτη αρρώστια (syn αθεράπευτη ασθένεια) incurable illness |
  • αγιάτρευτη πληγή (also fig) |
  • ~ μπεκρής incurable drunkard |
  • ο πόνος του κόσμου είναι ~ (Kazantz) |
  • η μόνωση είναι αγιάτρευτη (Terzakis) |
  • ήταν αγιάτρευτοι στην κακία (Theodorakop) |
  • poem όπου αγιάτρευτην ανοίγει | της Eλλάδας μιαν πληγή (Solom) |
  • έχω μάσει | αγιάτρευτο ένα μόλεμα (Palam)

• ⓐ irreparable, irrelievable, irremediable, unalterable (syn ανεπανόρθωτος, αδιόρθωτος):
  • το παρελθόν είναι αγιάτρευτο |
  • αγιάτρευτο κακό irreparable damage |
  • ~ νοσταλγός |
  • η αγιάτρευτη νοσταλγία για την πατρίδα |
  • αγιάτρευτη φτώχεια |
  • αγιάτρευτη απαισιοδοξία |
  • αγιάτρευτο μαράζι irremediable affliction |
  • αγιάτρευτη τεμπελιά |
  • gnom όταν ένα δυστύχημα είναι αγιάτρευτο, σοφία είναι να το ξεχάσης (Vrettakos) |
  • ο ποιητής... πάσχει από τη συνείδηση του αγιάτρευτου ξεπεσμού (Palam) |
  • κριτικοί με την αγιάτρευτη μανία του επιστημονισμού και της "ιστορικής" μεθόδου (Melas) |
  • είχε γίνει τύπος ξενύχτη από αγιάτρευτο μποεμισμό (id.) |
  • τον είχε πιάσει... η αγιάτρευτη ηττοπάθειά του (Terzakis) |
  • ο τέτοιος πόνος της νοσταλγίας του ωραίου είναι ~ (Tsatsos) |
  • poem έχει πείν' αγιάτρευτη (Stavrou Ar)

• ⓑ unfulfilled, unanswered:
  • ~ καημός, αγιάτρευτο μεράκι |
  • ο πόθος έμεινε ~ |
  • ~ έρωτας (σεβντάς)

• ② uncured (syn αθεράπευτος, που δε γιατρεύτηκε):
  • γύρισε από το νοσοκομείο ~ |
  • folks. με την πληγή του αγιάτρευτη σηκώθηκε να φύγη

[fr MG αγιάτρευτος, a cpd w. γιατρευτός: γιατρεύω ← K ἰατρεύω 'heal, treat'; cf K ἀνιάτρευτος 'uncured; incurable']