• Έξω από:
  • έξωθι του κάμπου (Κλήμ., Ενθυμ. 101).

[<επίρρ. έξω + κατάλ. ‑θι]

• 1) Παραπέρα:
  • (Κυπρ. ερωτ. 140⁵).
• 2)
  • α) (Ενίοτε με προηγ. την πρόθ. από) εκτός από:
    • έδωσεν ανήρ εις εσέν το πλάγιασμά του από οξωθιό τον άντρα σου (Πεντ. Αρ. V 20)·
  • β) (ενίοτε με επόμενο το επίρρ. μόνε) παρά μόνο:
    • στόριαση δεν εσείς βλέπετε οξωθιό φωνή (Πεντ. Δευτ. ΙV 12· Γέν. XLVII 18).

[<επίρρ. έξωθεν]