• 1) Aντικανονικά:
  • έπιεν άτακτα (Aσσίζ. 179⁵).
• 2) Άπρεπα:
  • γελούσιν άτακτα (Nομοκ. 387⁷).

[<επίθ. άτακτος. H λ. στο Βλάχ. και σήμ.]

• ① in a confused manner, untidily, messily, helter-skelter (syn ατάκτως 1, ant τακτικά):
  • δουλεύει, τρώει ~ |
  • ρίχνω εδώ τους στοχασμούς μου όπως μου έρχονται, άταχτα, ασυνάρτητα (Palam) |
  • φώναζε φανατικά κι ανέμιζε ~ τα χέρια (Vlachogiannis) |
  • ο στίχος συνονθυλευότανε ~ με τον πεζό λόγο (Thrylos) |
  • τ' αστέρια [ήταν] σα διαμαντόπετρες ριγμένες ~ πάνω σε βαρύτιμο βελούδο (Tsirkas) |
  • poem τα μαλλιά της πέφτουν άταχτα, της σκεπάζουν ολόκληρο σχεδόν το πρόσωπο (ASchinas)

• ⓐ in disorderly or disorganized fashion, pell-mell, without proper formation (syn ατάκτως 2, near-syn ασύντακτα):
  • υποχώρησε ~ |
  • από δεξιά κι αριστερά μπαίνουν ~ με θόρυβο οι καπεταναίοι (Melas) |
  • οι στρατιώτες μας γύριζαν ~ από το μέτωπο (Louros)

• ② at irregular intervals, in an irregular manner, irregularly (ant τακτικά):
  • έρχεται ~ |
  • παρακολουθούσα και ιστορία .. και μερικά άλλα φιλολογικά από διαφόρους, μάλλον άταχτα (Xenop)

• ⓑ irregularly, unevenly (syn άρρυθμα):
  • η καρδιά μου χτυπούσε άταχτα και δυνατά (Tsirkas)

[fr postmed, MG άτακτα (bes άταχτα) ← AG ἄτακτα, der of ἄτακτος2]