• 1) Aκηλίδωτος (υλικώς), καθαρός:
  • (Eρμον. B 234).
• 2) (Mεταφ.) άψογος, άμεμπτος, ανεπίληπτος:
  • (Θρ. Θεοτ. 114).

[αρχ. επίθ. άσπιλος. H λ. και σήμ.]

• ① unstained, unsoiled, spotless, clean, pure (syn ακηλίδωτος 1, ασπίλωτος 1, near-syn πεντακάθαρος):
  • άσπιλη ασπράδα, θάλασσα, ομορφιά, πάστρα |
  • άσπιλο κρίνο, μάρμαρο |
  • άσπιλο άσπρο φουστάνι |
  • ~ βυθός της λίμνης |
  • μια επιφάνεια λευκή, απέριττη, άσπιλη, σαν βωμός, περίμενε την τέλεση κάποιας λατρείας (KPolitis) |
  • χαμηλά κάτω στ' ακροθαλάσσι συρμένη μια λευκή, μιαν άσπιλη γραμμή αμμουδιά (Petsalis) |
  • το χιόνι κάτω απλώνεται άσπιλο (Panagiotop) |
  • ο αέρας χτυπούσε στ' αναμμένα πρόσωπά μας κρύος, ~, φιλτραρισμένος από τα φύλλα των ευκαλύπτων (Lazaridis) |
  • poem .. στάσου, διαβάτη, | μπροστά στην ήσυχη λίμνη με τους άσπιλους κύκνους (Seferis)

• ② fig unsullied, untarnished, irreproachable, blameless, clear (syn ακηλίδωτος 2, άμεμπτος, ανεπίληπτος, άψογος):
  • ~κυβερνήτης |
  • άσπιλη προσωπικότητα |
  • άσπιλη διαγωγή, συνείδηση |
  • άσπιλο ποινικό μητρώο |
  • βγήκε ~από το σκάνδαλο |
  • κάθε άνθρωπος, που εμφανίζεται στο δημόσιο βίο, πρέπει να 'χει άσπιλη ιδιωτική ζωή (Roufos) |
  • κανείς δεν μπορούσε να θεωρηθεί πιο άφθαρτος απ' αυτόν τον τιμημένο και άσπιλο επιστήμονα (Theotokas) |
  • έφθασαν στην κορυφή με την αξία τους και με την τιμιότητά τους, καθαροί και άσπιλοι (Stasinop)

• ③ immaculate, undefiled, unblemished, chaste, pure (syn αμόλευτος 2, αμόλυντος 2, άμωμος2):
  • άσπιλη αρετή, ψυχή |
  • relig άσπιλη σύλληψη immaculate conception; incorrectly also virgin birth (cf άσπορη σύλληψη) |
  • δεν ατενίζουν προς τους νέους ορίζοντες σαν προς κάτι το άσπιλο και το ονειρώδες (Ouranis) |
  • ο άγγελος με όλη την άσπιλη αγνότητά του χαίρει για το αγαθό (Papanoutsos) |
  • προσπάθησε ν' ανακαλύψει .. την παρθένα φύση του ανθρώπου στην κατάσταση της άσπιλης απλότητας (id.) |
  • γνώρισες το ρίγος το ερωτικό στην πιο άσπιλη κι εξιδανικευμένη μορφή του (Palaiologos)

[fr kath άσπιλος ← MG, PatrG ← K (also pap)]