• Aσυνάρτητος:
  • λέγειν όλως άναρθρα (Γλυκά, Στ. 48).

[αρχ. επίθ. άναρθρος. H λ. και σήμ.]

• ① not articulated, inarticulate (of cry, sound, lamenting etc) (ant αρθρωμένος):
  • ~ ήχος |
  • άναρθρη κραυγή, usu άναρθρες κραυγές |
  • έβγαζε άναρθρες κραυγές κάτι σαν γάβγισμα |
  • άναρθρη κραυγή τρόμου, θανάτου |
  • άναρθρες κραυγές αγαλλίασης |
  • βελάζω και βγάζω άναρθρες κραυγές στις στιγμές της επιληψίας μου (FKondylis) |
  • ~ γρυλισμός |
  • ένα άναρθρο ούρλιασμα που έγινε κραυγή (TAthanasiadis) |
  • ένα άναρθρο μουγγρητό .. τον πάγωσε |
  • ~ θρήνος ακολούθησε τα λιγοστά λόγια (Karagatsis) |
  • μοιρολόι άναρθρο, ικεσία στο θεό (Venezis) |
  • άναρθρo ξεφωνητό |
  • άναρθρες διαμαρτυρίες |
  • ομιλίες σαν ένα άναρθρο μουρμουρητό (Theotokas) |
  • άναρθρoι αναστεναγμοί

• ⓐ inarticulate (of human sound, voice etc) (ant αρθρωμένος):
  • οι άναρθροι φθόγγοι |
  • δεν υπάρχει μετάβαση από τους άναρθρους φθόγγους των ζώων προς τη γλώσσα των ανθρώπων (Theodorakop) |
  • poem οι άναρθροι φθόγγοι του μωρού, η μουσική γλώσσα του λίκνου! (Xydis) |
  • ~ λόγος (ant έναρθρος λόγος) |
  • και ήταν ο ξερός αυτός χτύπος σαν ~ μονόλογος σε σκηνή αδειανού θεάτρου (Terzakis) |
  • άναρθρες φωνές |
  • αγκαλιάζει το σωριασμένο κορμί με φράσεις άναρθρες (TAthanasiadis) |
  • το άναρθρο ιδίωμα των Mπουκανκάλα (of a small tribe in the jungle of Ubata in Africa) (Evelpidis)

• ② gramm without (an) article (ant έναρθρος):
  • άναρθρο όνομα, ουσιαστικό, επίθετο, απαρέμφατο |
  • άναρθρη μετοχή

[fr kath άναρθρος ← MG ← K, AG ἄναρθρος]