• Αριθμητική:
  • (Kαρτάν., Π. N. Διαθ. φ. 86^r).

[<ιταλ. abaco. Η λ. στο Du Cange και σήμ. ιδιωμ. και λαϊκ. (ΙΛ, Κριαρ.)]

• pir, Sterea, Peloponn etc] άμπακας)

• ① rare or obsol arithmetic and accounting (during Turkokratia) region.:
  • ήξερε τα φραντζέζικα και τον άμπακο (Vlami)

• ⓐ Pythagorean table of multiplication

• ② large quantity, plenitude, abundance:
  • idiom phr ξέρει τον άμπακο he knows a lot (syn είναι πολυμαθής, σοφός, έξυπνος) |
  • τρώει τον άμπακο is voracious |
  • έφαγε τον άμπακο ate too much (syn έφαγε τον κόρακα or τον περίδρομο) ; fig was beaten thoroughly (syn έφαγε της χρονιάς του) |
  • δύο μποτίλιες αρετσίνωτο έχει στραγγίξει τσουγκρίζοντας με τον Tσαγκαράκη, που κι αυτός ρούφηξε τον άμπακο (AKotzias) |
  • του 'ψαλε τον άμπακο he dressed him down, told him off, heaped insults on him (syn του ψαλε τον αναβαλλόμενο or τον εξάψαλμο)

[fr It abaco 'abacus, calculating frame' bes abbaco ← Lat abacus ← AG ἄβακα (acc sg): ἄβαξ]