• Άψογος·
  • (εδώ προκ. για την τροχιά του ήλιου) που δεν παρεκκλίνει:
    • (Kαρτάν., Π. N. Διαθ. φ. 48^r).

[αρχ. επίθ. άμεμπτος. Η λ. και σήμ.]

• irreproachable, blameless, impeccable, unimpeachable, faultless (syn ανεπίληπτος, αψεγάδιαστος, άψογος,:
  • άμεμπτη διαγωγή, e.g. ο χαρακτήρας μου ήταν ίσιος κ' η διαγωγή μου άμεμπτη (Xenop) |
  • άμεμπτη συμπεριφορά blameless behavior |
  • άμεμπτα ήθη blameless practices |
  • η φιλοξενία υπήρξε άμεμπτη |
  • ένας ~ έφηβος |
  • άμεμπτη γυναίκα, κοπέλα |
  • άμεμπτη οικοδέσποινα |
  • άμεμπτη Eλληνίδα |
  • ~ καλλιτέχνης, λογοτέχνης, διδάσκαλος κλ |
  • είναι ~ he leaves nothing to be desired |
  • άμεμπτη περιβολή |
  • φόρεσε κ' η Eρμιόνη τον άμεμπτο χιτώνα (Panagiotop) |
  • άμεμπτο σώμα, άμεμπτη μορφή |
  • άμεμπτη υγιεινή κατάσταση, άμεμπτη καθαριότητα |
  • άμεμπτη συμμετρία |
  • άμεμπτα γεωμετρικά σχήματα |
  • τείχος χτισμένο με σκούρα πέτρα σε άμεμπτο ισοδομικό ρυθμό (Panagiotop) |
  • μια καλαισθησιά άμεμπτη |
  • άμεμπτο γούστο |
  • άμεμπτη τέχνη του στίχου |
  • η στιχουργία ήταν άμεμπτη κ' η ρίμα αντηχούσε πλούσια (Xenop) |
  • άμεμπτη ηθοποιία |
  • άμεμπτη λογοτεχνική μορφή |
  • άμεμπτο, συγκρατημένο, αριστοκρατικά ψυχρό ύφος (Kanellop) |
  • έγραψε πολλά ποιήματα· δεν είναι όλα άμεμπτα έργα (Panagiotop) |
  • ~ λόγος, e.g. ήρθε και κήρυξε το λόγο τον άμεμπτο ο Παύλος (Panagiotop) |
  • άμεμπτη λογική |
  • υπάρχει η άμεμπτη γλώσσα και το θαυμάσιο και υποδειγματικό ύφος (Sachinis) |
  • οι δυο κρατούσαν άμεμπτη ουδετερότητα (Karagatsis) |
  • poem Eσύ, για με προστάτης άγγελός μου, | άμεμπτα φύλαε τα πατήματά μου (Laskaratos)

[fr K, PatrG ἄμεμπτος ← AG, cpd w. AG μεμπτός: μέμφομαι]