• Aδαής, άπειρος:
  • άμαθοι του πολέμου (Xρον. σουλτ. 141¹⁹).

[<στερ. α‑ + μαθαίνω ή <αρχ. επίθ. αμαθής. H λ. και σήμ.]

• ignorant person (syn in αμαθής1):
  • πρέπει να αποφεύγονται παρανοήσεις από τους άμαθους |
  • η κρίση, που συντελείται με μια υπαγωγή ενός έργου τέχνης σε έναν από τους a priori κανόνες, είναι η πιο εύκολη κρίση, γι' αυτό και ασκείται, και τόσο συχνά από τους άμαθους (Tsatsos) |
  • poem ο φαντασμένος, ο ~ κι ο ψεύτης είν' ο οχτρός, | πιο άγριος κι απ' τον Kιουταχή κλ (Palam) |
  • και στον ακάτεχο, τον άμαθο | και το δειλό για τα ταξίδια | τα μακρινά σε φωτοθάλασσες, | μα και σ' αβυσσολίμνες ίδια, || το θάρρος και την αυταπάρνηση | μου δώκατε, για να πετάξω (Skipis)

[substantiv. m of άμαθος2]

• ① pass not having been learned, unlearned, or incapable of being learned (syn αμάθητος2 1):
  • poem ... και στο σκολειό του κόσμου | μια δύναμη έγινε σ' εμέ δασκάλισσα για μένα | και μόμαθε τα γράμματα που είν' άμαθα απ' τους άλλους (Palam)

• ② not having learned, unlearned, ignorant (syn in αμαθής2 1, αμάθητος2 2, αδαής):
  • αρχινάς ~ και μαθαίνεις |
  • ~ από δουλειά |
  • ήμουν ~ στον πόλεμο |
  • άνθρωποι όχι άμαθοι από πάλη |
  • παιδί ανήμερο κι άμαθο από ντουφέκι |
  • ~, πρωτόπειρος λαός |
  • οι Πελοποννήσιοι και οι άλλοι άμαθοι και άπραγοι στα πολιτικά (Makryg) |
  • ήμουν ~ από τέτοια (id.) |
  • ό,τι δεν είναι σοφό, είναι άμαθο; what is unskilled is ignorant? (Theodorakop transl of Plato Symp. 202) |
  • ~ κι ανεπρόκοπος λαός (Panagiotop) |
  • μικρός τότε κι ~ εγώ γεννημένος στο χωριό (SPasagiannis) |
  • το πρώτο αντάριασμα του ποιητή (του Παλαμά) μπροστά στον τυφλό φανατισμό άμαθων και στενόψυχων ρασοφόρων (Chourmouzios) |
  • poem και πήρεν όχλος ~ το πεζοδρόμο τρίκλισμα | για το τραγούδι το χρυσόφτερο (Palam) |
  • έτσι άχαρη με ομόρφαινες κ' έτσι άμαθη -για κοίτα- | μέσ' τη ματιά σου διάβαζα της ζωής την αλφαβήτα (Ritsos)

• ⓐ unfamiliar w. sth, socially or culturally inexperienced (syn άβγαλτος, αμάθητος2 2b, ανέβγαλτος, ασυνήθιστος):
  • ο ~ κοσμάκης, ο απλός απλοϊκός κι ~ άνθρωπος |
  • ~ και πρωτάρης |
  • κορίτσι άβγαλτο κι άμαθο |
  • ντροπαλός κι ~ από τραπέζια (συμπόσια) |
  • πρωτόβγαλτη, άμαθη κοπέλα |
  • άμαθη ακόμη κόρη |
  • αγνό παλληκάρι, άμαθο |
  • άμαθο κι άπραγο σκυλί |
  • άμαθα βόδια |
  • ~ από τέχνη |
  • άμαθη από σκληραγωγία, στενοχώριες, φτώχεια |
  • άμαθοι από καραβήσιο κουμάντο |
  • prov άμαθος από παλάτι | είδε φούρνο κ' εθαμάχτη (Loukatos) |
  • ~ βρακί έβαλε, σε κάθε πόρτα το 'σχιζε (Kontogiannis) |
  • βροχή! κάλλιο να πάρει τη νιτσεράδα ο Aργύρης, που είναι κι ~! (Panagiotop) |
  • άμαθα τα χέρια, άρρωστα τα ποδάρια, ματώνουν από τα ξυλοκάρφια της θεόρατης σκάλας (Chourmouzios) |
  • poem και χάιδεψε τον άμαθο του καλυβιού σου αγέρα, | φλογέρας αργολάλημα παραπονετικής (Palam) |
  • άμαθο που 'ναι από χτυπιές το σώμα σου, κ' εμένα | όχι; (Stavrou Ar) |
  • φοβάσαι ακόμα ... | μη βρουν αστεία την άμαθη ψυχή σου και γελάσουν (Stasinop)

• ⓑ synced ~ φόβος, e.g. βύζαινα και της μητέρας τον άμαθο φόβο και των αδερφάδω μου τη μαρτυρική προσήλωση (Palam)

[fr MG άμαθος, cpd w. μαθός ← μαθών, pt of aor έμαθον: μανθάνω; cf also παθός ← παθών]