• ① disorderly, unadorned (syn ακατάστατος, άτακτος):
  • η θεά είναι η λαγαρή παρουσία μιας υπερκόσμιας ηθικής δύναμης που υπόσχεται να βάλη ρυθμό και τάξη στην άκοσμη φύση (Miliadis)

• ② improper, unseemly, indecorous (syn ανάρμοστος, ανοίκειος, απρεπής, αταίριαστος, ant κόσμιος, ευπρεπής):
  • άκοσμη συμπεριφορά |
  • άκοσμη και ανεύθυνη δημαγωγία |
  • δεν μπορείς να της φέρεσαι με τρόπο άκοσμο και βάναυσο (Theotokas) |
  • νόμισε πως ... ήτανε περιττό και άκοσμο να επαναλαμβάνη διαρκώς τα ίδια πράγματα (id.) |
  • να βάζωμε όλους τους ενόχους και όλες τις άκοσμες πράξεις στην ίδια κατηγορία ... είναι αθέμιτο και επικίνδυνο (Papanoutsos)

[fr K ἄκοσμος ← AG]