• 1) Που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, ψεύτικος:
  • Περί των χρυσοχόων οπού χαράσσουν άδικας βούλλας και άπιστας χαραγάς (Aσσίζ. 229¹⁴).
• 2) Που δεν αξίζει κανείς να το πάθει:
  • άδικον θάνατον (Xρον. Mορ. P 4085).
• 3) Δυσμενής, κακός:
  • εσώθην η ελεεινή εις άδικον λιμένα (Φλώρ. 63).

[αρχ. επίθ. άδικος. H λ. και σήμ.]

• unjust person (syn άδικος άνθρωπος, ant δίκαιος):
  • ο ~... με κανένα δε μπορεί να μονοιάση, ούτε με τον άδικο ούτε με τον δίκαιο (Papanoutsos).

• ① doing sth against justice or the law, unjust, unfair, unrighteous, iniquitous:
  • ~ άνθρωπος |
  • δείχτηκε ~ στη μοιρασιά |
  • είναι άδικοι στην κρίση τους για τη νεολαία |
  • prov στων κακών (or αμαρτωλών) τη χώρα ~ κριτής καθίζει in a bad environment equitable justice is impossible |
  • ο Θεός να βγάλη εμέναν ψεύτη κι άδικον κι αυτούς πατριώτες κι αληθινούς (Makryg) |
  • ήταν... εκδικητικός εχθρός όλων των άδικων εκμεταλλευτών των λαών (Kanellop) |
  • poem πάνω στο πρώτο άνθισμα κακιά με βρήκεν ώρα | κι ~ χάρος το φτωχό μού σύντριψε κορμί

• ② taking place or being done against justice (or the law), wrongful, unfair:
  • άδικοι νόμοι unfair laws |
  • άδικο πράμα, άδικα πράματα |
  • άδικη μοίρα unfair fate |
  • άδικη απόλυση wrongful dismissal |
  • άδικη επίθεση, άδικο φονικό |
  • idiom phr γυρίζει (or τρέχει) σαν την άδικη κατάρα he wanders about (runs about) ceaselessly, like a lost soul (just as the undeserved curse never adheres to the person to whom it is directed) |
  • τριγυρνούσαν ολόγυρα σαν τις άδικες κατάρες και ψωμοζητούσαν απ' τους χριστιανούς (DOikonomidis) |
  • τρόμαξα να ξεμπερδέψω από την άδικη κατηγορίαν (Makryg) |
  • poem τι συμφορά...|...| η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα | ενθάρρυνση κ' επιτυχία να σε αρνήται (Kavafis) |
  • κ' έβγαινεν απ' τα χείλη του παράπονο πικρό | για τη σκληρή και άδικη σ' εκείνον εξορία (Malakasis) |
  • σέρνω τη θλίψη της νεότητός μου | σαν άδικη κατάρα όλο στα ξένα (Gryparis) |
  • κι αν πρόσμενες το λυτρωμό σου από την άδικη θανή, | εγώ μονάχα το 'νοιωσα κλ (Varnalis) |
  • α συφορές· θα σε μηνύσω, γέρο, γι' άδικη επίθεση (Stavrou Ar)

• ⓐ inequitable, unfair, undeserved:
  • βρήκε άδικο θάνατο he met an undeserved (cruel, violent, untimely) death |
  • άδικη υπόνοια, άδικο μίσος |
  • άδικη γνώμη, αυστηρότητα, απόφαση, δήλωση |
  • άδικες κρίσεις, άδικη κριτική unfair, wrong-headed or onesided criticism |
  • άδικη μεταχείριση inequitable treatment (of people) |
  • poem να ξεχνώ την αλήθεια την άδικη και να ζω μες στο μάταιο όνειρό μου (Skipis) |
  • | idiom phr είναι άδικο να + subj it is wrong to |
  • είναι άδικο και ανώφελο να καταριώμαστε τις προόδους της τεχνικής (Papanoutsos) |
  • βιβλίο άδικο, εμπνευσμένο από δυνατή προκατάληψη και προσωπική εχθρότητα (Theotokas) |
  • είναι στρατιώτες σε μια υπόθεση άδικη και άνιση ως την ανανδρία (Terzakis) |
  • τον έσωσε από μιαν άδικη πτώση η συνείδηση της τέχνης (Dimaras) |
  • η ιδέα... που σου πέρασε για την Aμαλία είναι άδικη (Spandonidis) |
  • poem ένας λοχίας μού μιλά λόγι' άδικα, βαριά, | που άναψα (Palam) |
  • γνώμη άβουλη, γνώμη άδικη μιας νιότης | σαν τη δικιά μας, πόσβησεν έτσι χωρίς σκοπό (Gryparis)

• ③ unjustly (or unlawfully) acquired, uncalled for, unmerited:
  • ~ πλούτος |
  • άδικα κέρδη or χρήματα |
  • άδικη προαγωγή |
  • poem... κ' επήα να του μιλήσω | τ' άδικο βιο πού βρίσκεται ποθώντας να γνωρίσω (Markoras)

• ④ ineffectual, fruitless, useless, (done) in vain (syn άσκοπος, μάταιος, χαμένος):
  • ~ κόπος labor done in vain, useless effort |
  • σε κάνουν να λυπάσαι για την άδικη σπατάλη του ταλέντου της (Ploritis)

• ⑤ injurious, harmful:
  • άδικη ώρα να σ' εύρη! (curse)

[fr MG άδικος ← K, AG ἄδικος, cpd w. δίκη]

• Που σκοτώθηκε άδικα:
  • του φονεμένου … αδικοσκοτωμένου (Λίμπον. 440).

[<επίρρ. άδικα + μτχ. παρκ. του σκοτώνω. H λ. και σήμ.]

• unjustly, undeservedly killed (το ιερό πνεύμα) θα πρέπη να στέλνη κάθε νύχτα τις ψυχές των αδικοσκοτωμένων στους ύπνους μας να μας ζητάνε λογαριασμό (Terzakis).

• unjustly, undeservedly killed (syn in αδικοθάνατος):
  • αδικοσκοτωμένο θύμα, αδικοσκοτωμένο παιδί |
  • να πας ~! (curse) |
  • πες του με τι λόγια πρέπει να παραστένη βρέφη, παρθένες, γέροντες αδικοσκοτωμένους εξήντα χιλιάδες (Solom) |
  • καθώς το 'καμε στα παλληκάρια τα έρημα, τ' αδικοσκοτωμένα, έτσι και να το πάθη (Vlachogiannis) |
  • το νανούρισμα... συνόδευσε τον αδικοσκοτωμένο ποιητή της "Λύρας" στην τελευταία του κατοικία (Papantoniou) |
  • θεατρική παραγωγή του αδικοσκοτωμένου πάνω στην ακμή της νιότης του Γκαρθία Λόρκα (Papatsonis) |
  • είχε έν' αδερφό μεγαλύτερο αδικοσκοτωμένο, μιαν αδερφή, αδικοσκοτωμένη κ' εκείνη (Panagiotop) |
  • πώς θα εξαγνιστούν τα μαρτύρια... των αδικοσκοτωμένων; (ELambridi) |
  • poem έλαχε να δώση και σε σας ο Xάρος | τη φούχτα του γεμάτη | μέσ' απ' τα πηγάδια | τις κραυγές τραβάτε | αδικοσκοτωμένων (Elytis)

[fr late MG αδικοσκοτωμένος, cpd of άδικα σκοτωμένος]

• unjust, unjustified killing (syn άδικος or αδικαιολόγητος φόνος):
  • ο ~ του παιδιού |
  • είχε χαρή για τον πιθανόν αδικοσκοτωμό τους; (Theotokas)

[cpd of άδικος σκοτωμός]

• kill for no reason, unjustifiably:
  • ένα λεβέντη γιο, που αδικοσκοτώθηκε μεταλλωρύχος (PGlezos) |
  • folks. για να το μάθη ο βασιλιάς, να το γροικήση η χώρα, | πως μ' αδικοσκοτώσατε για 'να ζευγάρι ρόδα! (Rhodes) |
  • poem ο Kάης αδικοσκότωσε τον άκακο τον Άβελ (Palam)

• ⓐ fig misuse:
  • πόσες ωραίες λέξεις και σημαντικές αδικοσκοτώθηκαν έτσι στον τόπο μας από τέτοιους ανθρώπους (Tsatsos)

[cpd of άδικα σκοτώνω]