• 1) Που δεν έπαθε τίποτα, σώος, απρόσβλητος:
  • (Σουμμ., Pεμπελ. 181)·
  • δεν άφηκεν (ενν. το θανατικόν) ούτε κάστρη ούτε χώρες άβλαβους (Συναδ. φ. 82^r).
• 2) Aμετάβλητος, ακέραιος, ανόθευτος:
  • πίστιν … άβλαβον (Διγ. A 4320).

[<αρχ. επίθ. αβλαβής. H λ. στο Βλάχ. και σήμ. ιδιωμ.]

• ① undamaged, unhurt, safe, intact (syn άβλαφτος):
  • γερός κι ~ safe and sound (cf σώος και αβλαβής) |
  • είναι άβλαβη η συνείδησή σου ενώ μου λες τέτοια; (Solomos) |
  • και με τα σπαθιά εις το χέρι αναχώρησαν οι Έλληνες άβλαβοι (Makryg) |
  • είδε... τη Φιορούλα στο παράθυρο σώα κι άβλαβη (Xenop) |
  • έφτασε στο Mεσολόγγι ο Γ. ~ με τους δικούς του (Vlachogiannis) |
  • απάνω από τον υλικό καταποντισμό επιπλέει σωσμένο κι άβλαβο το πνεύμα της αρχαίας τέχνης (Chourmouzios) |
  • poem η καρδιά μου, | πόφυγε άβλαβη απ' τον κόσμο (Sikel) |
  • οι μάνες αποχτούσαν άβλαβα παιδιά (GKotzioulas)

• ② innocuous, harmless:
  • άβλαβο ζώο, πράμα, γιατρικό, φαΐ κλ |
  • βλαβερά και άβλαβα μικρόβια harmful and harmless germs |
  • με τι τρόπο θα 'κανε άβλαβο σαν ανύπαρχτο τον οχληρό που της έσφιγγε τώρα το χέρι (Xenop) |
  • λαφιάτης ήταν, άβλαβο πράμα, σπιτόφιδα μαθές. Kαλό έκανε (Myriv) |
  • το γελοίο πηγάζει από μιαν ηθική αντίθεση που με άβλαβο τρόπο γεφυρώνεται για τις αισθήσεις (δηλ. σε μια παράσταση) (Papanoutsos) |
  • βαφές των μαλλιών... άβλαβες (Saratsis) |
  • τα έλη μας έγιναν άβλαβα (id.) |
  • poem και είν' άβλαβο το φοβερό της Mέδουσας κεφάλι (Palam) |
  • άβλαβη για τα μάτια η αντηλιά | έκλωθε, ως να ζητούσε γυρισμό (Agras)

[fr late MG, this cpd w. βλάβη]