α) Γεωργίου Χορτάτση, Ερωφίλη (ca 1600): Ερωφ.

Η Ερωφίλη, εκτός από πράξεις και χορικά, έχει και ιντερμέδια. Το πρότυπο της τραγωδίας είναι το έργο του Giovanni Battista Giraldi Orbecche, ενώ ένα μέρος της Β΄ πράξης δανείζεται από το έργο Il re Torrismondo (1587) του Torquato Tasso, που αποτέλεσε το πρότυπο και της τραγωδίας Βασιλεύς ο Ροδολίνος. Τα ιντερμέδια της Ερωφίλης ακολουθούν το έργο του Tasso Gerusalemme Liberata (1581). Τα χορικά της τραγωδίας έχουν ως πρότυπο τη Φαίδρα του Σενέκα.

χφ Carer (χειρόγραφο Φιλίππου Χαρέρη, χαμένο σήμερα, γραμμένο με λατινικούς χαρακτήρες, το οποίο μετέγραψε ο πρώτος εκδότης του έργου Ματθαίος Κιγάλας και το οποίο ήταν, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, το αυτόγραφο του Χορτάτση)

χφ Legrand (αγορασμένο από το γάλλο νεοελληνιστή στα 1873, γραμμένο επίσης με λατινικούς χαρακτήρες, ακέφαλο και κολοβό. Από αυτό έκανε την έκδοσή του στη BGV II, 335-399 και κατόπιν το χάρισε στη Βιβλιοθήκη της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, όπου πήρε τον αριθμό Θ 62 [ 16])

Monacensis gr. 590 (Bayerische Staatbibliothekτου Μονάχου, του 17.αι.)

χφ 13/i/17 της University Library of Birmingham (olim Thomas Phillips, του 17.αι., γραμμένο από τον Μάρκο-Αντώνιο Φώσκολο)

Η πρώτη έκδοση έγινε από τον Ματθαίο Κιγάλα στη Βενετία το 1637 και περιέχει πολλές αυθαιρεσίες του εκδότη. Από τις επόμενες η πιο σημαντική και «κριτική» έγινε από τον Αμβρόσιο Γραδενίγο στη Βενετία το 1676.

Εκδόσεις

1. Κ.Ν. Σάθας, Κρητικόν θέατρον, Αθήνα 1879
2. E. Legrand, BGV II, Παρίσι 1881, 35-399
3. Στ. Ξανθουδίδης, Ερωφίλη. Τραγωδία Γεωργίου Χορτάτση (1600), εκδιδομένη εκ των αρίστων πηγών μετ' εισαγωγής και λεξιλογίου. Αθήνα 1928
4. *Στ. Αλεξίου-Μάρθα Αποσκίτη, Ερωφίλη, τραγωδία Γεωργίου Χορτάτση, Αθήνα 1988 (²1996)

Τα ιντερμέδια της Ερωφίλης: Χορτάτση, Ελευθ. Ιερουσ.

• Στ. Αλεξίου-Μάρθα Αποσκίτη, Η «Ελευθερωμένη Ιερουσαλήμ» (Τα Ιντερμέδια της Ερωφίλης), Αθήνα 1992