Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- αβάρα [avára] (άκλ.) : (ναυτ.) παράγγελμα το οποίο αντιστοιχεί στην προστακτική απομάκρυνε: ~, να μη χτυπήσουμε στο βράχο. ~ από δω, φύγε γρήγορα, στρίβε. || (ως ουσ.) στις ΦΡ κάνω / βάζω ~, αβαράρω.
[αβαρ(άρω) -α (αναδρ. σχημ.)]
- αβαράρω [avaráro] Ρ6α : (ναυτ.) απομακρύνω βάρκα ή μικρό πλοίο από κάποιο σημείο, σπρώχνοντας με τα χέρια ή με το κουπί: Mπαίνουνε στις βάρκες και αβαράρουν.
[ιταλ. varar(e) -ω με ανάπτ. προτακτ. α- 3 από συμπροφ. με τα μόρια να, θα και ανασυλλ. [na-var > navar > n-avar] ]
